Report: Dance Valley 2017

Het eerste, langstlopende dagfestival van Nederland vierde afgelopen weekend haar 23^e editie. O.a. Roger Sanchez, Blasterjaxx, Critical Mass en Tom Harding kwamen afgelopen zaterdag samen op een prachtig evenemententerrein in Spaarnwoude om een gevarieerd publiek met net zulke gevarieerde sets een geweldige dag te bezorgen. Er was geen regen te bekennen en dansen betekende grotendeels je evenwicht bewaren in de vallei. Het beloofde een prachtige dag te worden voor Dance Valley 2017.

Ons kikkerlandje kent niet veel bergachtig landschap, toch strijkt Dance Valley al sinds 1995 neer in het gebied wat men de Velser vallei noemt. De 9 stages huisvesten deze zaterdag een uiteenlopend aanbod aan genres en bijbehorende djs. Deze stages in dit heuvelachtige landschap zijn op zo’n ingenieuze wijze gepositioneerd dat de akoestiek prima blijft, ondanks dat de podia soms verraderlijk dicht tegen elkaar aanliggen. De lay-out van het festival zelf werd door ons al gauw in twee gedeeltes ingedeeld.  We probeerden de hele dag de moed bijeen te rapen om een kijkje te nemen (on the other side) bij de hardstyle/EDM/hardcore stages maar dit is ondanks onze goede bedoelingen niet helemaal gelukt. Het gezegde zegt gelukkig: wat je niet kent dat mis je niet.

©Onscherp

Onze dag begon bij Roger Sanchez, ‘Another Chance’ kennen we natuurlijk allemaal maar ook de rest van zijn performance zorgde ervoor dat ondanks het nog relatief lage alchoholpercentage in het bloed van de bezoekers, iedereen uit zijn dak ging. Kryder liet ons hart sneller kloppen toen er wat acid house door de ietwat commerciële dj set klonk en het bezoek aan de Crossover/Eclectic stage werd daardoor nog even uitgesteld. Op laatst genoemde stage mocht oude bekende Jody Bernal samen met The Boy Next Door de sfeer van de avond echt goed aanzwengelen. -Lachen, maar niet zo’n feest als bij Girls love DJs, waar het crossover karakter van de stage nog maar eens goed erin gehamerd werd. Drum ’n bass is misschien wel het laatste genre wat wij op Dance Valley verwachtte, maar Rob Black aka Girls Love DJs wist het op zo’n overtuigende manier te brengen dat we zijn artiestennaam voor deze keer voor lief namen.

©Coen van Tartwijk

Dance valley lijkt in het eerste opzicht een no nonsense, nuchter festival. Het gebrek aan hippe biologische eettentjes, glitterende gezichten, crop tops en edelstenen voelt bijna verfrissend. Maar saai is het zeer zeker niet. Bij binnenkomst op het terrein wordt je overspoelt met fantastisch groots uitgedoste stages, waarbij zelfs de relatief kleinere Urban stage met vuurspuwers demonstreert hoe je je publiek echt onder de indruk moet maken. Deze vuurspuwende Urban/Live stage zou rond 1830 het podium zijn voor Jayh Jawson, hier leek iets mis te zijn gegaan, waar doorgaans casio horloges super betrouwbaar zijn (zie obama) was er nu om 1845 nog geen spoor van Jayh te bekennen. Gelukkig was Freddy Moreira er wel en de sfeer zat er meteen goed in: ‘om-laag, omlaag omlaag omlaag om-laag!’

Tom Harding was de absolute held van de avond. De Engelse dj draaide zijn eerste set op dance valley al in 1995, een gedeelte van de bezoekers die deze avond bij de HQ stage op de uitzonderlijk goede hard house te dansen stonden hadden dat moment wellicht zelfs nog meegemaakt. Voor ons was het een verassing, en wat voor een. Als reporter wordt er van je verwacht openminded te blijven, maar als een dj als Tom Harding je hypnotiseert met snoeiharde techtrance en je de tijd laat vergeten is het lastig om in de laatste uurtjes nog aan andere stages en djs toe te komen. De HQ stage was een vak apart en toont de klasse van Dance Valley. Als je je publiek zoveel jaren trouw aan je festival weet te houden, doe je iets heel erg goed.

 ©Onscherp

Net zo indrukwekkend als onze dag begon eindigde hij ook, vuurwerk kon namelijk niet ontbreken bij Dance Valley. Ietwat bombastisch, wellicht standaard voor grote festivals of misschien gewoon een trademark, maar dan wel met Dance Valley als grondlegger.

UDC Bedankt, Dance Valley tot volgend jaar!