Door reporter Sjors: Zon, hitte, warmte, maar vooral heel veel goede muziek op Best Kept Secret 2023

We waren onderweg! In een Fiat 500 met alle spullen die je nodig hebt voor een weekend kamperen bij de Beekse Bergen. Aangekomen voelde we het gelijk dat het een warm weekend zou worden (best logisch als alle weerapps 30+ graden aangeven). Gelukkig biedt de camping van Best Kept Secret genoeg schaduw en sta je heerlijk verscholen onder de bomen. Ook om even af te koelen ren je de tent uit zo het water in.

Vrijdag; wennen aan de hitte

Aangekomen en ons kamp op te hebben gezet, was het tijd om het terrein eens te gaan verkennen. We moesten snel gaan, want Personal Trainer zou om 15.45 uur al beginnen in de TWO en dat is toch een goede 20 minuten lopen. Na 3 lagen zonnebrand te hebben gesmeerd en al 3 liter water te hebben gedronken waren we toe aan een heerlijk koud biertje tijdens Personal Trainer. Dit is voor mij de 4e of 5e keer dat ik de formatie uit Amsterdam zie, maar ze blijven goed en vernieuwend. Enige minpuntje was dat Willem (de zanger) dit keer geen gitaarstandaarden in zijn nek heeft gehangen (iets wat hij de andere shows die ik heb gezien, wel altijd deed).

Personal Trainer

Na ons kruit al te hebben verschoten in de veel te warme TWO waren we toe aan wat verkoeling. We dachten dat The Casbah daar wel een goede plek voor was, want daar begon Glass Beams met spelen. Nou, ik kan je verzekeren dat een podium gemaakt van ijzeren golfplaten in de volle zon niet echt verkoelend werkt. Helaas heb ik maar weinig van Glass Beams kunnen zien.

Gelukkig konden we, na wat chillen onder de bomen, door naar Charlotte Adigéry & Bolis Pupul. Deze worden door elke recensent geprezen, dus wij moesten ook een kijkje nemen. De twee Belgen maken, zoals door velen wordt benoemd, echt vernieuwende muziek. Met experimentele elektronische geluiden en veel invloeden van verschillende stijlen is het een mooie mengelmoes aan muziek. Echt het checken waard!

The Floor

Waar ik stiekem op vrijdag het meest naar uitkeek was Unknown Mortal Orchestra (UMO). Toch stonden zij ook weer in de TWO. De TWO is naar mijn mening het nét niet helemaal overdag. Het was er ten eerste té warm (jaja, de warmte gaat nog wel vaker langskomen) en ten tweede miste ik een beetje sfeer in die tent. Er waren maar weinig lampen die de shows net naar wat extra’s brachten. Toch speelde UMO, zoals we van ze gewend zijn, een mega strak optreden en hebben we heerlijk mee kunnen zingen bij nummers als Multi Love en Necessary Evil. 

Er moet tussendoor ook natuurlijk nog even wat gegeten worden en Best Kept Secret heeft, voor mijn gevoel, het ruimste aanbod aan eten dat ik bij een festival heb gezien. Van kaasfondue tot aan broodjes biefstuk. Tuurlijk kan je ook gewoon een pizza, frietje of bak pasta halen. In het Wilder Wanderland (gelegen in het bos) waren verschillende eettentjes verstopt. Eerste avond is de keuze toch gevallen op een simpele pasta bolognese, maar deze was verrukkelijk! 

De zon was onder en het werd eindelijk donker (en koeler!). Dat kon maar één ding betekenen; het was tijd voor de eerste headliner van het festival. The Chemical Brothers waren klaar om te beginnen aan hun set. De mainstage (ONE) was uitgerust met grote LED-schermen waar de meest bizarre visuals te zien waren. Van olifanten tot aan mannetjes die uit het scherm wilden kruipen. Je werd meegenomen in een bizarre trip tijdens deze show. Natuurlijk werden de bekende hits als Go, Galvanize en Hey Boy Hey Girl gespeeld, maar er was ook ruimte gemaakt voor hun nieuwste muziek. Bij No Reason, kwam het mannetje van de albumcover tevoorschijn en begon te dansen op de muziek. Na een mega lange opbouw, waar we het podium amper konden zien door de lasers die naar ons schenen, kwamen er op de drop van de muziek ineens twee mega grote robots tevoorschijn met laserogen. Ik merk nu, tijdens het schrijven van dit report, hoe mega bizar dit was en hoe moeilijk dit is uit te leggen aan iemand die er niet bij was. 

The Chemical Brothers

Na nog helemaal overweldigd te zijn van de set van The Chemical Brothers, was het alweer tijd voor de eerste show van De Staat. Wat een omslag was dit, van elektronische dansmuziek naar de rock-tunes van De Nijmegenaren. De Staat gaf maar liefst drie shows dit weekend op BKS. Elke dag uitgerust in een andere kleur, zoals ze hun laatste project ook hebben genoemd; Yellow, Red en Blue. Vannacht was het de tijd voor de ‘Yellow Show’. Gelukkig speelde ze tijdens deze set mijn favoriete nummers zoals Input Source Select en Down Town. Twee echte De Staat klassiekers als je het mij vraagt. Dag 1 zat er op voor ons. Moe en voldaan maakten we de overtocht naar de camping en vielen als blok in slaap in ons, ondertussen redelijk afgekoelde, tentje.

De Staat (Yellow Show)

Zaterdag; betere voorbereiding op de hitte

We begonnen onze zaterdag met een verfrissende duik in het water. Wat was dit lekker wakker worden zeg! Rond 13.30 pas, met grote waterfles en zonnebrand, naar het terrein vertrokken. Bij The Floor, een stage met een echte beach vibe, hadden we afgesproken met een groepje vrienden die vandaag een dagje zouden komen. Hier onze eerste cocktail gehaald en het water ingedoken om weer wat verkoeling te zoeken. Op de achtergrond was VPRO Flowerboy aan het draaien met wat heerlijke ‘bangers’ die we lekker mee konden zingen. Een aantal pornstar martini’s later liepen we naar de ONE om Tinariwen te checken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik hier weinig van mee heb gekregen aangezien ik lekker onder een boom een klein middagdutje heb gedaan. 

Tinariwen

Zittend aan de zijkant van de mainstage (in de schaduw) hebben we gekeken naar Two Door Cinema Club. Deze band zet wel een optreden neer, maar weet net niet te overtuigen om er een echte show van te maken. Ze komen goed weg omdat ze een paar echte festival anthems hebben zoals What You Know en I Can Talk waar heel het publiek toch wel lekker los op gaat.

Na Two Door Cinema Club direct doorgegaan naar Alex G. Wat mij betreft heerlijke achtergrondmuziek om aan te zetten tijdens een goede chill sessie. Na wat bijgekletst te hebben met wat vrienden weer terug naar de ONE, want Goldband zou gaan beginnen. Het zou de 5e keer zijn dat ik de Haagse formatie zou gaan zien. Wat het is met Goldband; het is voor mij steeds een beetje hetzelfde en de shine en het spektakel is er na vijf keer wel af. Goldband is eigenlijk een beetje als McDonalds; je weet dat het goed en lekker is, maar er zit gewoon weinig verrassing meer in en je weet wat je krijgt. Toch weten ze ook deze keer weer heel het publiek uit hun plaat te laten gaan.

Goldband

Na Goldband was het de tijd voor Oscar and the Wolf op de ONE. Ook hem heb ik al in veelvoud mogen bewonderen en het blijft een van mijn favoriete artiesten. De sfeer waar Oscar and the Wolf inhangt is tussen de indie- en de popwereld. Hij heeft er alle schijn van met zijn capsones om een wereld popster te zijn, maar hij blijft stiekem ook een ingetogen mannetje op dat grote podium. In vol glitter kostuum en voltallige band achter hem bracht hij zijn heerlijke nummers weer te gehoren aan ons en maakte van nummers als You’re Mine echte dansbare platen zodat heel het publiek lekker los kon gaan, en dat gingen we ook!

Nog heel even afsluiten bij Young Marco in de TWO, maar ik was compleet gesloopt van deze tweede dag. Het was weer tijd om mijn matje op te zoeken op de camping. Helaas besloten de buren om nog een kleine afterparty te organiseren. Gelukkig had ik mijn noise canceling oordopjes mee en ben ik in slaap gevallen met Spinvis.🙂

Young Marco

Zondag; de warmte omarmen

Zondag besloten we om echt rustig op te starten. We begonnen de dag weer met een heerlijk duikje in het meer om wakker te worden. Dat dachten meer mensen ook en het hele strandje bij de camping was dan ook al gezellig druk. Om 14:00 uur toch maar richting het terrein, want Bumble B Boy zou gaan starten! Helaas stond hij wel geprogrammeerd in The Cashbah, de plek opgebouwd uit ijzeren golfplaten. Wat nog een nadeel was aan The Cashbah was dat je het podium amper kon zien. Heel af en toe zag je het hoofd van het imkerpak van Bumble B Boy er bovenuit komen. Bumble B Boy had clowns besteld voor zijn show op Best Kept Secret om de show wat aan te kleuren, maar hij had de verkeerde clowns besteld en zij haatte de zanger. Met borden als ‘Fuck Bumble B Boy’ stonden ze in het publiek en namen zelfs de show over. Gelukkig kon Bumble B Boy zich herpakken en voor een flinke mosh zorgen in de oververhitte tent. 

The Casbah

Na Bumble B Boy was het tijd voor een rustig concertje van de band Sorry uit London. Indierock op ten top was het. Je merkte dat zij het ook warm hadden en er werd dan ook lekker rustig een setje afgewerkt met de hit ‘Starstruck’ als hoogtepunt.

Na de ‘award winning’ hotdog te hebben gegeten bij The Secret was het voor ons tijd om weer even uit te rusten bij de camping. Zo’n drie daags festival gaat je niet in de koude kleren zitten. Na een goeie pit te hebben gelegd van 1,5 uur besloten we om weer te gaan zwemmen bij het strandje bij de camping. Het mooie hier was, dat je aan de overkant van het meer de ONE kon zien. Op dat moment was Christine & The Queens aan het spelen en de zon was aan het ondergaan. Er was geen lekkerder moment dan in het water liggen en genieten van deze show. Het geluid weerkaatste op het water door naar de camping, waardoor alles goed te horen was. 

Zandstormen door het droge weer

Het was tijd, tijd voor Aphex Twin. Ik wist totaal niet wat ik kon verwachten van deze show, maar ik heb 1,5 uur lang met open mond staan kijken naar de meest bizarre show die ik ooit heb gezien. Waar het in het begin nog heel rustig begon met ambient muziek met rare elektronische pliepjes en plingeltjes, besloot de DJ/Producer halverwege zijn set er wat meer pit in te gooien. De meest lompe muziek soorten kwamen voorbij; van kneiter harde techno tot aan frenchcore. Maar alles was zo opgebouwd dat hij overal mee weg kwam, je merkte dat hij totaal lekker speelde waar hij zin in had. Dan ben ik nog niet eens begonnen over de visuals die Aphex Twin bij zich had. Een grote LED Kubus boven zijn hoofd, twee LED torens naast hem en de LED schermen die bij de stage horen. Overal waren mega trippende afbeeldingen te zien, waar totaal niks uit op te maken was. Gelukkig had hij ook genoeg lasers meegenomen om de trip nog meer te vergroten. Na afloop hebben we meerdere keren tegen elkaar gezegd; “What The F*” Ik heb zojuist gezien en gehoord”.

Aphex Twin

Helemaal overprikkeld gingen we door naar Röyksopp, die het festival mochten afsluiten op de TWO. Nog steeds helemaal ontdaan van de show van Aphex Twin konden we toch nog genieten van Röyksopp. Helemaal leuk, want tijdens deze show was ik halverwege om 00.00 jarig. Geweldig om je verjaardag met je vrienden en familie op een festival te kunnen vieren. 

Röyksopp

Op mijn roze verjaardagswolk was het afgelopen. Best Kept Secret 2023 zat erop na de show van Röyksopp. Wat een fantastisch weekend heb ik gehad. Van de onstuitbare hitte tot aan pootjebaden tijdens een concert op de mainstage en van cocktails drinken tot aan het lekkerste eten. Best Kept Secret was meer dat wat ik me ooit heb kunnen voorstellen. Ik heb genoten en ik zeg bij deze nu al; Best Kept Secret, Tot volgend jaar! (hopelijk is het dan iets minder warm 🙂)

Josse (links) & Sjors (rechts)