Festivals bezoeken in een rolstoel: maatjes gezocht!

Festivals bezoeken in een rolstoel: maatjes gezocht!

‘Ik zoek een festivalmaatje.’ Stond er op de oproep die wij voorbij zagen komen (zie onderstaande afbeelding). De 34-jarige Lindsay zit in een elektrische rolstoel, het is haar grootste wens om iemand te hebben die met haar mee kan gaan naar een festival. Het liefst Paaspop, een van de eerste festivals die ze ooit heeft bezocht en waar haar grote liefde ervoor is ontstaan. ‘Veel vraag ik echt niet, vooral samen plezier hebben.’

Lindsay is een spontane en gezellige vrouw, niet verlegen om een praatje te maken. Ze is dol op festivals en zou het fantastisch vinden om weer naar een festival te kunnen samen met iemand die ook passie heeft voor muziek. Haar interesse in muziek en festivals is breed! Zelf heeft ze nog maar weinig sociale contacten en binnen haar kring deelt niemand dezelfde interesse met Lindsay of wil mee. Het is voor Lindsay belangrijk dat mensen haar niet zien als een slachtoffer, ze wil enkel een mooie band vormen met haar maatje en samen, zoals vrienden dat ook doen: van het festival genieten. Wij vroegen Lindsay naar haar verhaal, en waarom een festivalmaatje vinden voor haar zo belangrijk is.

(tekst gaat verder onder afbeelding)

 

Een ongemak maar beter dan niks

Lindsay bezocht in 2008 haar allereerste festival, Paaspop. ‘De liefde voor festivals is ontstaan door mijn moeder, samen met haar bezocht ik ook mijn eerste festival. Hoe goed ze mij ook probeerde voor te bereiden op de magische ervaring die een festival meebrengt, ik wist niet wat me overkwam! Ik keek mijn ogen uit en ik was meteen verliefd. De mooie bekleding, de details, het is een festivaldorp waar je in beland. Within Temptation stond er, een van mijn favoriete bands.’

Vanaf het moment dat Lindsay haar eerste festival ervaarde wist ze dat dit iets was wat bij haar paste, waar haar hart ligt. Helaas liep het niet helemaal hoe ze het had gehoopt. ‘Ik heb niet heel mijn leven in een rolstoel geleefd. Vanaf mijn tienerjaren merkte ik dat ik steeds meer last kreeg van mijn benen, het voelde alsof ik al een hele marathon had gelopen terwijl ik vrijwel niks had gedaan. Ik begon vocht vast te houden en steviger te worden, ik kon er niks tegen doen. Dit bleef erger worden, en ik werd jarenlang niet serieus genomen door de dokters, we hebben gesmeekt op een doorverwijzing.’ Opgeven moment was het zo erg dat Lindsay meer op de EHBO zat tijdens een festival dan dat ze kon genieten.

Uiteindelijk is er een diagnose uitgerold. Na een hoop onderzoeken en doorverwijzingen werd het duidelijk dat Lindsay lipoedeem heeft. Mensen die lipoedeem hebben verliezen vaak kracht in hun voeten en benen en ervaren daardoor ook veel pijn, ze hebben last van overgewicht en slechte conditie. Iets waar je niks aan kan doen, en wat nooit meer weggaat. Lindsay is uiteindelijk in een rolstoel beland en kan nog maar hele kleine afstanden lopen.

Ondanks alles kan Lindsay haar verdriet ook omzetten in positiviteit. ‘Ik mag dankbaar zijn dat ik nog opties heb, ik ben zeker niet blij of trots op mijn rolstoel maar het is beter dan niks.’

(tekst gaat verder onder afbeelding)

Foto van Lindsay

De liefde blijft

De liefde voor festivals is dus nooit weggegaan voor Lindsay, ze krijgt gelijk een warm gevoel als ze terugdenkt aan alle festivals waar ze is geweest en ze zou zo gelukkig zijn mocht ze er weer heen kunnen. ‘Het zou alleen nooit meer zijn zoals het vroeger was, uren van tevoren aan het hek staan en met je vrienden zorgen dat je het beste uitzicht hebt. Met elkaar afspreken wie de drank haalt, wie de muntjes regelt. Die vrijheid heb ik niet meer, het zou zo fijn zijn als ik iemand kan vinden die mij hier mee kan helpen.

Lindsay vraagt aan haar (hopelijk toekomstige) festivalmaatje of die voor haar de muntjes kan halen, een drankje en eten kan halen. ‘Iemand die mijn rolstoel in de gaten houdt als ik naar de wc moet en iemand die me helpt om langs de drukke menigte te komen.’ Lindsay benadrukt één eis regelmatig in ons gesprek: ‘Vooral plezier hebben, een mooie tijd maken samen.’

Ze heeft nog maar 1 festival bezocht sinds ze in een rolstoel zit, hiervoor heeft ze erg lang moeten smeken of vrienden, familie, wie dan ook met haar mee wilde. ‘Begrijp me niet verkeerd, ik wil niet zielig gevonden worden, ik wil geen medelijden. Het lijkt me gewoon fantastisch om weer zo een dag te mogen beleven.’

Weinig vertrouwen

Er al op meerdere plekken een oproep geplaatst, helaas kreeg ze hier weinig reactie op. ‘Mensen verwachten soms dat als ze mijn festivalmaatje willen zijn, dat ik hun ticket, drankjes, eten en eventuele overnachting ook regel. Ik vind het jammer dat mensen zo denken, dan zal de kans ook aanwezig zijn dat ze me gewoon laten staan zodra we binnen zijn. Alhoewel ik het logisch vind als ze wel een kleine vergoeding vragen, zoals bijvoorbeeld de benzinekosten.’

Helaas is er ook vanuit professionele hulporganisaties weinig begrip getoond naar Lindsay, door alle afwijzingen als ze vroeg om hulp geeft Lindsay aan het vertrouwen in de mensheid soms een beetje kwijt te zijn. ‘Ik ben alles behalve een negatief ingesteld, ik ben al blij als ze zon schijnt, als ik tijdens mijn dagbesteding op de zorgboerderij de paarden kan aaien. Natuurlijk vooral als ik op een festival mag zijn.’

Lindsay haar muziek en festivalsmaak is breed, festivals zoals Paaspop, Appelpop of bijvoorbeeld Concert At Sea lijken haar heel gaaf! Mocht jij interesse hebben om samen met Lindsay een mooie festivaltijd te hebben en haar met kleine dingen te ondersteunen vanwege haar elektrische rolstoel? Neem via dit formulier contact met ons op.

5 april 2023

Volg ons op Instagram en Facebook voor meer festival nieuws.
Laat hieronder een reactie achter