Melt! festival 2016

Het is slechts een paar dagen geleden maar oh wat smachten wij al weer naar het volgende avontuur in het industriële landschap van de oude Duitse mijn in Graffenhainchen. Afgelopen weekend kwamen hier Indie, techno, house, drum ‘n bass en andere ‘niet in een hokje te plaatsen’ muziek genres samen voor Melt! festival 2016. Niet vaak valt er zoveel (goeds) over een festival te schrijven als over dit vierdaagse evenement in het oosten van Duitsland.

Donderdag 14 juli om 1900 begon onze reis naar Melt festival met de mixery melt trein. Een wagon deel je met tientallen luxemburgers, engelsen, duitsers en andere nederlanders, maar de coupe is ingericht voor een zestal vrienden. Al ken je elkaar nog niet van tevoren, dan ben je dat zeker wel na deze onvergetelijke treinreis. Met slechts 2m² ruimte pp leer je elkaar vaak zelfs iets te goed kennen. In het midden van deze trein bevindt zich de party wagon. Hier vergeet men razendsnel het missen van de preparty op het festival zelf, je feest 10 uur lang terwijl de trein over de rails raast. Iedereen ging veelal nog super fris en wakker los op de techno en er ontstond de cultuur van delen. Meegebracht bier en verkleedkleding werd de trein door gegooid. Net zoals de reizigers trouwens, telkens wanneer de trein wisselde van spoor. Bij aankomst op de festivalcamping, waar eenmaal per jaar een oude rode trein parkeert, lagen de meesten knock out in hun bed. Een aantal, waaronder onze coupégenoten besloten vroeg te pieken en de sleepless stage te verkennen. Op de sleepless stage was het gehele festival 24/4 feest.

(foto: Stephan Flad – forest)

Vrijdag merkte we aan onze kater dat we langzaam aan toch wel echt steeds ouder worden. Helaas was het weer wat grijs maar de temperatuur was prima. Of aan de kater lag of mijn slechte richtingsgevoel weet ik niet, maar het festival leek op een oneindig doolhof waar we steeds vol overgave in verdwaalden. Na een duik in de rode ballenbak van Desperados besloten wij om 1800 dat het toch wel tijd was voor muziek. De eerste act die het vernoemen waard is is Vessels. De 5 heren wiens muziek je doet denken aan Caribou en Moderat, speelden live en verraste menig bezoeker. De Melt! Selektor stage bleek ook vaker dit festival the place-to-be en de absolute nummer een van het festival, Acid Arab, legde hier de lat zo hoog dat ieder andere artiest hierna alleen maar tegen kon vallen. Van begin tot eind was het een gigantisch feest en kwam de mix tussen acid house en traditionele arabische muziek ontzettend goed aan bij het publiek. Later in de trein werd ons nog door een bezoeker uit Qatar verteld dat hij alle arabische samples kende van de herenclubs in Qatar, waar op dat moment mannen in pakken uitrusten van een dag werk. Het contrast kon niet groter zijn.

(foto: Stephan Flad –  mainstage)

De line up zaterdag was toch wel de line up waar het meest naar uitgekeken werd. Na een lange dag in de stralende zon zwemmend in het meer waar mensen ronddobberden op opblaasbare eenhoorns en elkaar onderspoten met supersoakers, waren wij klaar voor weer een lange nacht. De zaterdag was de dag van de waanzinnige shows. Peaches rende het podium rond met twee dansers in vagina-kostuum en de productie rondom Deichkind zag er indrukwekkender uit dan menig show van Metallica. Na het ronddwalen in ‘the forest’, het verkennen van de boomhut en het pootjebaden bij Solomun rondom de beach stage, sloten wij onze avond af bij modeselektor. Licht teleurgesteld dat er geen nummers van het album ‘monkeytown’ gedraaid werden kwam de realisatie toch wel dat de fijne techno veel beter aansluit bij voorganger Maceo Plex.

(foto: Stephan Flad -Peaches)

Zondag werden we na twee uur slaap verdrietig wakker. De laatste dag was aangebroken en de eerste echt interessante artiest draaide voor ons later op de avond. Na een cabaret show waar een engelsman heerlijk inspeelde op de zelfspot van de duitsers en daaropvolgend een les Vogue dansen, waren de wolken voor de zon al snel verdwenen. Allereerst begaven wij ons richting Bomba Estéreo. De Colombiaanse band begon op de melt! stage voor een klein publiek, maar na de vele feestelijke nummers werd het al snel drukker en kregen zelfs de meest vermoeide festivalgangers weer energie. De avond sloten wij af bij Disclosure, de trein vertrok immers weer om 0300. Disclosure viel ons wat tegen, de twee heren ‘maken gebruik’ van vele instrumenten en panelen waarvan wij ons afvroegen hoeveel het toevoegde aan het werkelijke geluid. Een zeer EDM waardige act. Maar ook wij zijn niet zuur en hebben uiteraard van begin tot eind meegezongen met alle hits uit het oeuvre. Tijdens de set was er nog de laatste mogelijkheid om een blik te werpen op de aankleding van het festival. Werkelijk ieder stukje van de grote industriele machines is belicht, aan een gigantische kraan hangt een discobol die haar schittering over het publiek verspreid. Melt! fesitval doet er alles aan om haar bezoekers een onvergetelijk weekend te schenken. Op de terugweg naar de trein wierpen wij nog een blik op het schitterende schouwspel dat Feropolis heet, schijnwerpers in de lucht en belicht met alle kleuren van het kleurenpallet. Tot volgend jaar Melt, wij gaan de heimwee een plekje proberen te geven.