Report: ADE Awakenings x Charlotte de Witte 2022

Ook dit keer stelde Awakenings alles behalve teleur.

Ik was al 2 keer eerder bij Awakenings geweest, namelijk bij de zomereditie van dit jaar in Hilvarenbeek en afgelopen jaar in de Gashouder, ook tijdens ADE. Voor mij was het wel de eerste keer in de Ziggo Dome. Het was makkelijk te vinden en te bereiken met het openbaar vervoer, en toen we eenmaal binnen waren zagen we al snel dat het een leuke avond zou gaan worden.

Zo’n verhoogde ring aan de achterkant en zijkanten geeft toch altijd een extra dimensie aan een feest. Zo kunnen mensen die liever wat meer op de achtergrond staan genieten van het mooie uitzicht over de feestende mensenmassa en nog een aantal mooie snapchats scoren. Wij zijn echter altijd wat meer van het harder feesten recht in de mensenmassa, dus hebben we het grootste deel van de avond doorgebracht in het midden van de zaal.

Het barpersoneel was vriendelijk en je werd snel geholpen. Ook was het fijn dat je geen munten hoefde te halen, want dat is altijd een gedoe als je aan het eind van de avond juist teveel of te weinig munten over hebt.

Ook waren er veel chillplekken zodat je ook even de tijd kon nemen om je rust te pakken, en er stonden gelukkig verrassend korte rijen bij de WCs.

Op de muziek was ook niks aan te merken. De een draaide nog lekkerder dan de ander, beginnend om 10 uur s’avonds met Onyvaa, gevolgd door Fjaak en Enrico Sangiuliano, en daarna om 2:30 voor velen het hoogtepunt van de avond: Charlotte de Witte. Wij hadden het geluk om voor Festival Fans een kijkje te nemen backstage, dus toen Charlotte eenmaal ging draaien zijn we daar natuurlijk een tijdje achter gaan staan. Dat was een hele ervaring. Het valt je dan nog meer op hoe veel passie en enthousiasme de artiesten er in stoppen, en tot hoeveel energie dit kan leiden bij het publiek, vooral vooraan natuurlijk.

Vervolgens draaide Indira Paganotto ook nog heerlijk, en het evenement werd afgesloten door I Hate Models tot 7 uur in de ochtend. Het is geen makkelijke taak om het over te nemen na een act van Charlotte de Witte, maar de muziek werd er zeker niet minder op. Af en toe heb ik op een festival weleens dat ik een stukje van de avond de muziek net iets minder vind, en dan met name als er veel te veel opbouw in zit elke keer, maar ditmaal heb ik dat eerlijk gezegd geen een keer gehad. Het liep elke keer goed in elkaar over en je zag overal om je heen dat mensen aan het genieten waren.

De visuals op- en achter het podium waren van goede kwaliteit. Hier en daar was er een vuurbal, de gebruikelijke lasers, en andere verlichting was natuurlijk aanwezig, net als het vaak terugkomende logo van Awakenings en KNTXT, maar wat ook mooi was, was dit de achtergrond een soort 3D reflectie van het gebouw was. Dat zag er best cool uit zo.

Al met al alleen maar positiviteit dus, met als enige nadeel dat het “maar” tot 7 uur duurde. Wat mij betreft was ik nog uren door gaan stampen op zo’n lekker feestje! Volgend jaar ben ik er zeker weer bij.