Report: Armin van Buuren – This Is Me

Report: Armin van Buuren – This Is Me

Armin in de Ziggo! Zo werd het aangekondigd in de Whatsapp-groep. Daar moet ik zeker bij zijn dacht ik toen, en wat had ik het bij het juiste eind. 1e Pinksterdag was een druilerige zondag met een vrije maandag in het verschiet. Een dag met vele festivals en feestjes, maar ik had kaartjes voor de This is me-show van Armin van Buuren in de Ziggo Dome, van 21:00 tot 00:30.

Door wat later aan te komen konden we de rij in de regen skippen en liepen we direct naar binnen, soepeltjes door het kaartjes scannen en fouilleren heen. De energie van de duizenden mensen die zin hebben in een feestje was gelijk te voelen. “Is dit je eerste keer Armin?” werd me na 2 minuten gevraagd door een volledig onbekende. Ja, dit was zo, maar uit verhalen van anderen is gebleken dat dat tot nu toe een fout is geweest.

21 uur, het gaat beginnen. Door de introductie werd duidelijk dat Armin een spirituele reis is doorgegaan in de laatste jaren. Zijn focus voor de show ligt op het ‘zijn in het moment’ en ‘the need to stay true to myself’. En de brede lach op zijn gezicht toen hij neerdaalde liet zien dat dit hem goed doet.

De show was absurd. Het ging van violen naar een zieke lasershow en van Davina Michelle naar Wrabel. Ik stond geloof ik de helft van de tijd met m’n mond open en heb wel 10x gezegd hoe ongelofelijk dik ik deze show vond.

Het begon met een lasershow waar je ‘Damn’ tegen zegt. Ik zat er vanaf minuut 1 helemaal in en ging gelijk op zoek naar het beste plekje in de zaal.
Er was veel tijd en moeite gestopt in de visuals. Met een megascherm op de achtergrond, een soort kooi met 3 lagen licht en een grote A waar Armin in stond te draaien werden alle soorten beelden erbij gehaald. 3D werd 4D.

Na een half uur kwam Davina Michelle naar voren. Armin en Davina hebben een dikke hit met Hold on gemaakt en ook live was dit erg vet. Hierna kwam Sam Martin, die een groot gedeelte van de tijd in de touwen hing en van boven naar beneden werd gehesen terwijl hij onder andere ‘Wild Wild Son’ zong. Erg hoog, erg zuiver en genieten.

Later was het de beurt aan Wrabel, die samen met Armin de themesong voor de reeks shows ‘Feel Again’ heeft ingezongen. Feel again gaat over de reis die je meemaakt als je er even helemaal doorheen zit en jezelf langzaam weer vindt.

En toen, nog niet aan het einde, maar iets hiervoor, was het tijd voor de didgeridoo’s. Nooit gedacht dat ik dit instrument zo dik zou vinden, maar als Vini Vici hiermee aan de slag gaat en je dit combineert met een keiharde mix dan weet je niet wat je meemaakt.

Uiteraard kwam ‘Blah Blah Blah’ nog langs en sloten we de avond springend/hakkend af. Zeker een aanrader!

Robin Slijkhuis

9 juni 2022

Volg ons op Instagram en Facebook voor meer festival nieuws.
Laat hieronder een reactie achter