Report: Best Kept Secret 2022
In de prachtige, groene natuur van de Beekse Bergen waande ik mij afgelopen weekend in het best bewaarde geheimpje, oftewel Best Kept Secret. Tussen de bomen en bossen vindt je hier muziek, cultuur en eettentjes. Het is een driedaags muziekfestival in het Noord-Brabantse Hilvarenbeek en ik was er zaterdags om overgoten te worden met plezier.
Een paar dagen voor het festival was er lichtelijke stress. Het blokkenschema was bekend en de band waarvoor ik naar de Brabantse heuvels zou afreizen, trad laat in de avond op. Mijn thuis is Amsterdam en de laatste trein zou er voor zorgen dat ik de show van The Strokes ging missen. Je begrijpt: stress als nooit tevoren. Maar, problemen zijn er om op te lossen dus boekte we een tentplek op de stadscamping van Tilburg. Zo zouden we de hele show van The Strokes kunnen meekrijgen, en nog door kunnen gaan tot laat in de uurtjes, om vervolgens een paar kilometer verder in de tent in slaap te vallen. Ik kon weer ademhalen
Proost op een mooie dag
Met een gerust hart vertrokken we zaterdagochtend vanuit Amsterdam naar Tilburg. Wanneer we onze tent hadden opgezet op de stadscamping en het eerste biertje open maakte, proostte we op een mooie dag. Met de fiets vertrokken we naar de bossen waar het festival in geuren en kleuren was gestart en waar de festivalgangers met weekendtickets nog hun kater weg werkte van de vrijdag. Wij waren topfit en de zon scheen fel op onze wangen. Van de (fiets)parkeerplek naar de ingang is het nog een goed stuk lopen naar de entree van het festival, maar goed. Dit helpt de stappenteller een eind op weg zullen we maar zeggen. We waren net te laat om de show van de Limburgse muzikanten Yin Yin mee te maken. Geluk voor ons, want: in de nacht zouden ze nog een set draaien.
Het best bewaarde geheimpje
Op weg naar de mainstage gingen we op verkenning. Grote stages, dansende mensen – het was weer even wennen om op een weekend festival rond te lopen. De grote, de massa – jongens: dit voelde goed! Ik kon toen al niet meer wachten op Down The Rabbit Hole en Lowlands, maar ik zal niet te hard van stapel lopen en jullie eerst meer over Best Kept Secret vertellen.
Honger krijg je op dit festival niet want je loopt langs talloze eettentjes, Je kan het zo gek niet bedenken en ze hadden het. Thais? Yes. Mexicaans? Yes. Mosselen!? Yes, ook die kon je hier krijgen. Wilde je liever een normaler snackje, ook dit was te krijgen. Friet, pizza, loempia’s – ze hadden het allemaal.
Eenmaal bij de mainstage aangekomen, of moet ik zeggen Stage One – stond hier Boy Pablo op te treden. Ik kende de band niet, maar het is absoluut lekkere muziek. Zeker voor begin middag, wanneer je de eerste sfeer proeft, de kat uit de boom kijkt en bedenkt hoe die dansmoves ook alweer moesten. Boy Pablo met zijn muzikanten uit Noorwegen hielpen je hierbij en dreunden lekkere indiepop door de speakers.
Froukje is groots en verdient groots
Niet veel later was het tijd voor Froukje, de zangeres die sinds kort niet meer weg te denken is uit de Nederlandstalige muziek. Ze zingt over onderwerpen die je aan het denken zet en over onderwerpen waar iedereen aan denkt maar niet zegt. Ik hou ervan en was kneiter enthousiast om deze chick op het podium te zien shinen. Helaas was ik niet de enige die naar de stage van Froukje rende dus stond ik he-le-maal achteraan en zag ik letterlijk niets. Ik ben dan ook 1 meter 64, maar goed. Gelukkig kreeg ik wel nog wat muziek mee buiten de tent, al mag het festival de volgende keer zorgen dat Froukje in een grotere tent optreedt!
Borden met piemels en naakte mensen
Na Froukje was het de Ierse postpunk Fontaines D.C. en de Amerikaanse band The Strokes die aangestreept op het programma stonden. Beiden gaven ze een topshow, beiden was het de leadzanger die niet helemaal nuchter op het podium stond. Fontaines D.C. verraste mij in positieve zin. De energie van de jonge mannen draafde van het podium af en knalde regelrecht het publiek in. Iedereen zong (of schreeuwde) luidkeels mee. Toen tijdens golden hour witte, grote ballonnen in het publiek werden gegooid was het een groot feest. Na al het springen en schreeuwen was het tijd voor wat te snacken en een rondje in het sprookjesbos. Niet het echte sprookjesbos, maar het bos van Best Kept Secret dat je naar kleine, psychedelic stages bracht. Borden met piemels, naakte mensen en teksten als: bluf dat jij je broek uit doet hingen in de bomen. Sommige gehoorzaamde en sprongen in hun onderbroek in de jacuzzi die midden tussen de dansende mensen stond. Welkom op een festival. Heerlijk.
Doorgewinterde rockers
Last but not least was het tijd voor de Amerikaanse rockband The Strokes. De rockband bestaat al sinds 1998, maar ik ken ze pas echt goed sinds hun meest recente album. Die liet mij in een klap verliefd worden op de muzikanten en ik kon dus ook niet wachten op hard mee te zingen met de live nummers op Best Kept Secret. Jammer genoeg had de leadzanger er niet de hele tijd zin in en mompelde hij iets over het publiek tussen ieder nummer door. Spijtig, maarja enerzijds te verwachten van een doorgewinterde rockband. Ik was blij dat ik eindelijk mocht mee-schreeuwen, een ook het publiek kenden kennelijk alle nummers uit het hoofd. Enthousiasme als nooit tevoren. Al mag de zanger de volgende keer een wodkaatje minder drinken.
Psychedelische liveshows
Het festival duurde tot vier uur in de nacht, maar daar hadden we de energie niet meer voor. Alles was opgebrand in het laatste uurtje bij The Strokes. Toch wilde ik een glimp meepikken van Yin Yin die ik begin die dag had gemist. Wat ooit in 2017 begon als een grap, groeide uit tot een band met internationale ambities en potentie. Uitgedoofd, met bier in mijn hand dat ik niet meer weg kreeg en met mijn ogen dicht genoot ik van de tunes van de thai Psych Funkband. De groep staat garant voor psychedelische liveshows, waarin genres als Thaise funk, disco, electronica en wereldmuziek elkaar ontmoeten. Heel even nog. Heel, heel even nog. Want nu moeten we weer een jaar wachten tot het best bewaarde geheimpje.
16 juni 2022