Report: Central Park Festival
Het zonnetje scheen, de lucht was blauw, Central Park Festival jij was wauw!
Om 12:30 uur opende Central Park de poorten van het festivalterrein. Nee, niet het Central Park in New-York, maar het Utrechtse festival, gewoon in ons eigen landje. Het festival was goed bereikbaar. Wanneer je met het openbaar vervoer kwam stonden op Utrecht Centraal genoeg pendelbussen die je naar de desbetreffende locatie brachten; Recreatiepark Down Under aan de Laagravense plassen.
En wat een perfecte locatie was dat. Een groot park – wat dan weer wel een look-a-like was van het Central Park in New-York – met veel gras, gelegen aan het water. Iedereen lag relax met picknick dekens op de grond, te genieten van het warme weer. Want was het bloedje heet zeg. We mogen niet klagen want de weergoden hebben goed hun best gedaan, maar 29 graden is aardig heftig wanneer je op een festival dansjes wilt doen. Gelukkig had Central Park daar rekening mee gehouden; bij de ingang van het festival werden bekers water uitgedeeld en er was een tappunt waar je je flesjes water kon vullen. Helaas had het festival niet nagedacht dat alle duizenden bezoekers dit van plan waren. Op een gegeven moment kwamen er nog maar minimale straaltjes water uit de kranen omdat de gehele massa flesjes vulden. Helaas, maar gelukkig was er aan de bar een overvloed aan ijskoude, flessen water, die je voor 2 muntjes kon inslaan. Over bars gesproken, dat was een rijkdom. Op iedere hoek van het terrein was er wel een bar te vinden, dus dorst leiden, dat kon bijna niet. Echt top geregeld Central Park Festival. Biertjes, wijntjes, frisdranken of shotjes boswandeling en flügel, het was er allemaal. Een breed assortiment aan drank en dan was er ook nog eens een overheerlijke cocktailbar.
En dan heb ik het nog niet eens over het eten gehad. Jummie. Het festival had een walhalla aan foodtrucks; Indiaans eten, Turkse pizza, smoothies, spareribs, hamburgers, patat, swirl’s, churros, het hield niet op. Het was daarom ook erg lastig kiezen uit het immens heerlijke aanbod. Een nadeel; op het terrein met al het heerlijke eten was maar één bar voor drank te bekennen. En ja, je raad het al. Wanneer je eet, in een temperatuur van bijna 30 graden, wil je daar drinken bij. De bar was daarom op dat punt erg druk. Tip van Sien: meerdere bars bij het (overheerlijke) eetgedeelten.
Ik praat nu al de hele tijd over het eten en drinken maar jullie willen natuurlijk weten hoe de optredens waren. Want ja, toffe namen, dat het Central Park zeker op de planning staan. Niemand minder dan de Utrechtse band Kensington gaf in de middag een spetterend optreden. Het publiek ging helemaal los en iedereen kon allen songteksten uit zijn hoofd. Van Do I ever, Riddles tot Sorry, en ja ook ik zong keihard mee.
Tussen de optredens door was er steeds een pauze (om de spullen van de volgende band op te zetten). Helaas speelden er in deze tussentijd geen muziek af, wat erg jammer was. Tip van Sien: zorg ervoor dat er tussen de optredens door ook leuke, harde muziek wordt gedraaid op de mainstage, zodat iedereen constant door kan feesten. Dan maar wachten. Om je tijd te vullen kon je je vertoeven bij het zwanenmeer; een meertje met bootjes in de vorm van een zwaan waar je je voor 1 muntje per persoon 20 minuten kon vermaken. Heerlijk, vooral met dat warme weer. Wanneer we uitgespeeld waren, namen we een kijkje in de spiegeltent. Namen als Wipneus & Pim en Snelle Jelle namen hier plaats achter de draaitafel. Heerlijke hitjes, van r&b tot disco. Helaas was het in de tent nog tien graden warmer dan het buiten al was. Na een paar dansjes te hebben gedaan was het daarom hoog tijd om weer wat drinken (en eten) te halen. De tijd gaat altijd veel te snel op festivals dus met bier in je handen gingen we weer klaarstaan voor de volgende optredens; Blaudzun, The Brahms en Heavn gaven een spetterend optreden maar als ik dan toch even mijn mening hierin mag verwerken (wat ik eigenlijk al constant doe) was het optreden van Chef’s Special het aller allerbeste optreden dat ik in lange tijd heb gezien. Chef’s Special is een Haarlemse band met een zeer uiteenlopende muziekstijl: het is een combinatie van genres als funk, rap en pop, met rock en een beetje reggae en ska. De liedjes waren freaking amazing, het hele publiek zong luidkeels mee (ja, ook ik weer) en Joshua Nolet, de leadzanger, ging helemaal los. Niet alleen hij, alle bandleden gaven met volle energie het optreden. Toen er ook nog eens twee mannen met trompet het podium opkwamen en op de beats meespeelden, kon de show niet meer stuk. Prachtig. Kippenvel, echt. Oké, niet te sentimenteel worden, maar check’t zelf maar:
Het laatste optreden van deze geweldige dag werd door niemand minder dan Anouk gegeven! Wat een top wijf is het ook. Ze begon met het liedje Girl, dat natuurlijk door het hele publiek werd meegezongen. Na enkele heerlijke nummers maakte Anouk een praatje met het publiek, iets wat ze, ik citeer: ‘verleerd is door de jaren heen, omdat ze oud is geworden’. Ze vertelde over haar twee nieuwe gouden tanden, die ze na goedkeuring van haar kinderen, heeft laten plaatsen. Geweldig, toch? Na wat geklets, ging ze weer snel verder met haar songs. Klassiekers met nieuwe hits werden met elkaar afgewisseld. En wat een stem heeft deze vrouw. Wauw. Helaas komt aan ieder moois een eind en zo ook aan het optreden van Anouk en aan het Central Park Festival. Om 23:30 stond er nog een knaller van een eindshow op de planning en daarna was het echt waar, helaas, uit met de pret. Maar Central Park Festival je was top en hopelijk tot volgend jaar!
Beeld: Eigen beeld | Central Park Festival Facebook
28 mei 2018