
Report: Down The Rabbit Hole 2024
Het was me toch weer een weekend hoor: Down The Rabbit Hole 2024. Van bijna weggewaaid naar volledige onderdompeling in de zonnebrand begonnen we donderdag al met het het opzetten van ons kampje. Toch bleek de partytent wel een goed idee zowel tegen de zon als tegen de paar drupjes regen die we hebben gehad. Na een helse tocht (inclusief een bolderkar op het verse olifantengras) eindelijk bij ons kamp aangekomen. Snel tentje opzetten en het eerste blikkie pils kon open worden getrokken. Dat eerder genoemde olifantengras is trouwens echt topspul. Zonder dat gras (dat op zaagsel lijkt) was de camping een grote modderpoel geworden.
Donderdag
Uurtje of 18:00 zijn wij richting het terrein gegaan op donderdag, dat nu al voor een klein deel open was met her en der een klein feestje. Zoals Clean Pete die het DTRH-Journaal verzorgde met een groep Nijmeegse topmuzikanten. Ook een kleine shoutout naar het Hobby Horse event waar wij een nieuwe vriend hebben gemaakt, genaamd; Pferd. Jup, wij hebben onze eigen hobby horse gemaakt en onze mascotte was geboren.
Vrijdag
Op elk festival is het eerst wat wij doen de speciaalbiertent/tuin opzoeken. Dus ook dit jaar was dat weer doel nummer 1. De zoektocht wat dit jaar wat moeizamer dan andere jaren, want de speciaalbiertuin was ineens verplaatst naar de andere kant van het terrein. Gelukkig toch nog gevonden en genoten van een heerlijke Lagunitas IPA. Ondertussen was bij de Bossa Nova (de kleine theater stage naast de speciaalbierbar) Aili begonnen. Zij hebben mij meer dan overtroffen door een soort Soulwax achtige sound neer te zetten. Lekker dansbaar, maar toch goed hard.
Een aantal speciaalbiertjes en een nasi-schotel later was het tijd voor Yard Act. Ik ben twee jaar geleden speciaal met mijn broers naar Bristol in Engeland gegaan om deze heren live te zien optreden. Ook afgelopen lente hebben we ze in Doornroosje mogen aanschouwen, maar dit optreden in de Teddy Widder op Down The Rabbit Hole was duidelijk het beste van de drie. Een uur lang volle bak springen, moshpitten en meezingen. Heerlijk om zo je weekend te beginnen. Vooral het laatste nummer, “Trenchcoat Museum” was een absolute afsluiter. Dit nummer was ook de perfecte overgang naar de headliner van vrijdag; LCD Soundsystem. Ik heb al jaren alle CD’s van hen in mijn kast staan, maar ik heb ze nog nooit live kunnen zien. Dus bij deze! Ook hier was het weer extreem genieten. Met nummers als ‘I Can Change’ en ‘All My Friends’ is deze setlist ook weer heerlijk in elkaar gezet. Enige minpuntje was dat ‘Daft Punk Is Playing In My House’ niet gespeeld werd. Ook schattig dat, de toch relatief oudere bandleden, een twee minuten plaspauze moesten inlassen in de bijna 2 uur durende set.
Bijkomend van dit leipe optreden was het tijd voor een cocktailtje om de nacht door te kunnen. Even een Espresso-Martini er in en we konden weer door. Door naar de Fuzzy Lop waar de eerste Rabbit Radio was van het weekend. Indie-banger na Indie-banger. Van Tame Impala tot Fontaines D.C. als allerlaatste nummer. Heerlijk!
Zaterdag
Toch weer aardig brak, met weinig slaap wakker geworden. Eerst een koffietje pruttelen en daarna kon er alweer een warm blikje pils in. Net wat moeilijk als de dag ervoor, maar toch soepel genoeg.
Om echt goed wakker te worden, gingen we als eerste naar Bombay Bicycle Club. Rustig aan, niet te actief, maar toch genoeg liedjes om luidkeels mee te zingen zoals ‘Shuffle’ en ‘Always Like This’. Even een momentje rust hierna en door naar Declan McKenna. Al fan van deze jonge gast sinds 2017, toen zijn nummer ‘Brazil’ uitkwam. Lekker vooraan gestaan op bij de Hotot en hier alle nummers met volle borst meegezongen. Een mooi puntje van dit optreden was dat Declan hier al voorspelde dat Engeland tegen Nederland in de halve finale zou komen. Leuk begin van een mooie voetbalavond.
Door naar Bolis Pupul. Deze Belg heb ik vorig jaar op Best Kept Secret mogen zien met Charlotte Adigéry aan zijn zij. Ditmaal een solo show. Moet zeggen dat ik toch meer fan ben van zijn solo-show dan de duo show. Vette, diepe bass en perfect passende visuals. Zeker aan aanrader als je hem ergens solo kan zien!
Tijd voor hét moment van dit weekend. Nederland-Turkije kijken met 20.000/30.000 man op een scherm van 4 bij 8 meter. Vooraf een oranje rookbom hier en daar, maar wat een spanning tijdens de wedstrijd. Ik denk dat er verder al genoeg over geschreven is door alle media, dus ik houd het kort: Wat een bizar spannende pot, maar hoppa gewonnen!
Met mega veel adrenaline in ons lijf konden we eigenlijk gelijk door naar de tweede headliner van het festival, Jungle. Deze band al meerdere keren gezien op Lowlands, maar hier kwamen ze toch wel het beste uit de verf met een goede headliner show. Vette lichten, goede muziek, maar toch soms een beetje te veel van hetzelfde. Na Jungle was het dan weer tijd voor de Rabbit Radio! Dit keer was het de beurt aan Menno de Meester & DJ Prima die door gingen met draaien waar de dames van gister gebleven waren. Ook hier gingen we weer door tot de eerste zonnestralen weer te zien waren.
Zondag
Met net wat te weinig slaap moest en zou ik op zondag naar The Vaccines gaan. Gelukkig meegesleurd door een vriend die ze ook wilde zien onderweg met wat extra blikken bier naar het terrein. De heren begonnen en zetten een prima degelijk show neer. Weinig op aan te merken. Gewoon indie-disco meezingers zoals ik de nacht ervoor ook al gehoord had. We konden weer door!
Door naar Striptopia. Vrienden waren er al geweest en vertelden dat we er bij moesten zijn. Na eventjes in de rij te hebben gestaan, mochten we door de spannende rode gang naar binnen. Binnengekomen viel je gelijk met je neus in de slagroom (letterlijk). Er was een stripster bezig met een slagroomspuitbus en trok mensen het publiek uit om van allerlei plekken de slagroom te likken. Bijzonder, maar enorm gaaf om dit een keertje mee te maken.
Nadat de rust was wedergekeerd bij de Striptopia gingen we door naar Khruangbin. Degelijke show, goede muzikanten, maar toch beetje saai. Zo laat op de middag/begin avond had ik toch wat energiekers gewild. Bij Khruangbin was het een beetje in slaap val muziek, wat je op de laatste dag totaal niet wilt.
We hadden energie nodig, dus deze keer was het tijd voor een bami-schotel en een Espresso-Martini zodat we de avond nog even door konden. Goed dat we dat hebben gedaan was de suprise act van Abel en Sef (IJsland) was al bezig. Stiekem onder het doek bij de Fuzzy Lop gekropen kwamen we aan bij een mega energieke show van Abel en Sef. Vet om mee te maken, maar voor ons net wat te druk en te warm.
Door naar Folamour A/V Show. Hier zal het vast rustiger zijn en minder warm, dachten we en hoopten we. Niks was minder waar. Een broeikas van jewelste, maar er werd volle bak gedanst. Een intens blije Folamour was zichtbaar aan het genieten op de stage en zette een dansbare set neer vol disco en house.
Om het weekend echt goed af te sluiten pakten we voor de laatste keer Rabbit Radio mee. Dit keer was het de beurt aan Arnold Scheepmakers. Ook hij zorgde ervoor dat we met oververmoeide spieren terug konden waggelen naar de tent.
Met mijn slaap nu na twee dagen eindelijk te hebben ingehaald, kijk ik terug op een heerlijk weekend. Ik ben benieuwd hoe Down The Rabbit Hole er volgend jaar uit mag zien. Als ik de geruchten mag geloven, gaan er veel dingen veranderen. Wie weet tot volgend jaar!
10 juli 2024