Report: Intents 2024
Afgelopen weekend was het weer tijd voor een van de grootste hardstyle festivals van Nederland: Intents Festival. Een vierdaags avontuur dat plaatsvond in de weilanden van Oisterwijk. Hoewel de weersvoorspelling bijna het weekend in duigen liet vallen, is het voor de meeste bezoekers toch een aangenaam weekend geweest.
Vrijdag: wachten.. wachten.. en nog eens wachten
De vrijdagochtend brak aan. Wekkers in Nederland gingen massaal om 06:00 uur af zodat iedereen op tijd kon vertrekken naar Intents Festival. Hoewel de organisatie duidelijk had aangegeven dat het geen zin had om vroeg te komen, luisterde vrijwel niemand naar dit advies. Door de vele regenbuien was de camping van Intents niet meer beschikbaar voor alle bezoekers. Een kwart van de camping moest worden afgesloten en de organisatie vroeg of sommige bezoekers hun camping tickets konden annuleren tegen een eerlijke vergoeding.
Langzaam richting de bestemming
Nadat iedereen was verzameld op de cardpool parkeerplaats, was het tijd om met vier auto’s naar het zuiden te vertrekken. De stemming zat er goed in, en dat op een veel te vroege vrijdagochtend. De reis duurde vanaf Utrecht iets langer dan een uur. Toch veranderde deze soepele heenreis al snel in een hel. De borden van Intents verschenen langs de weg en gaven ons de richting naar de parkeerplaats. Het was half negen en we naderden de weg die ons zou leidden naar het festivalterrein. Vanaf daar werd het voor de meeste campingbezoekers een vreselijk lange rit. Al ruim voor de afslag van de Rijksweg en op de volledige N65, ontstond een lange rij aan auto’s. Alle wegen rondom Oisterwijk kwamen volledig vast te staan. Niemand kon geen kant meer op en er kwam geen beweging in het rijden. Auto’s stonden stil en de mensen stonden inmiddels buiten de auto’s op de weg te wachten. Er kwam geen beweging in. Vanaf tien uur begon het heel langzaam en geleidelijk te rijden, maar dit stelde niks voor. ‘Uiteindelijk waren mijn vrienden met de bolderkarren gaan lopen richting het terrein. Na twee uur kwamen ze terug bij de auto en was ik nog geen veertig meter vooruit gereden’, vertelde Xolali achteraf. Hij benadrukte dat ondanks al het wachten, de sfeer er wel in zat. Sommige auto’s hadden hun muziek aanstaan en iedereen kon met elkaar kletsen.
De lange weg naar de camping
Inmiddels was de tijd met drie uur verstreken en kwamen de parkeerplaatsen in zicht. Bolderkarren werden massaal uit de auto’s gehaald en iedereen op de parkeerplaats kon een zucht van opluchting slaan. Sommige mensen hadden wel vier uur in de file gestaan. Het was tijd om de benen de strekken en de weg lopend te vervolgen naar het campingterrein. Een wandeling van ongeveer dertig minuten bracht ons naar de ingang van het terrein. Uiteraard stond hier ook een rij en duurde het alsnog een uur voordat je binnenkwam. Het was drie uur in de middag en met alle zware spullen die gesjouwd waren naar de ingang, was het eindelijk tijd om een plek te zoeken voor de komende drie nachten.
Een onvergetelijke ervaring op het festivalterrein
De camping was op sommige plekken een echt modderbad. De mensen die hun hoge laarzen hadden meegenomen, waren juist voorbereid. Degene die in witte sneakers liepen, hadden aan het einde van het weekend volledig zwarte schoenen. Het was bijna vijf uur en eindelijk, na een tocht die begon om zeven uur ’s ochtends, stond de tent op de plek en was het tijd om voor het eerst het festivalterrein te ontdekken. Dwars door de blubber was het ongeveer tien minuten survivallen naar de ingang van het festivalterrein. Gelukkig waren we net op tijd voor de opening ceremonie die plaatsvond op de mainstage. De middag acts hadden we door alle drukte wel misgelopen maar de avond konden we gelukkig volledig meemaken. Op de mainstage eindigde de line-up met Aversion, Rebellion en Dual Damage. Het was niet heel druk op het terrein. Sommige stages waren nog dicht en gingen de zaterdag daarna pas open. Iets voor het einde van de het festival gingen we weer richting de camping. De afterparties waren zowel op het festivalterrein als op de camping en zo kon je met een silence disco nog nagenieten van alle hardstyle muziek. De camping kon in de nachtelijke uren worden beschreven als een zombiepark. Overal klonk muziek, schreeuwden mensen en liepen mensen rond die de weg kwijt waren. Ook lagen vele mensen al te slapen in hun tent, want de tocht die vandaag was afgelegd viel voor de meeste zwaar.
Zaterdag: heel Nederland bij elkaar
Een nieuwe dag, nieuwe kansen. De tent werd opengeritst en het licht scheen zo je gezicht in. Buiten was het een grauwe bedoeling. De lucht was donkergrijs en bewolkt en het kampeerterrein was omgeslagen in een verlaten kamp. Overal lag troep en nu pas kwam de realisatie hoe dicht alle tenten op elkaar stonden. De meeste mensen kwamen pas tegen de middag uit hun tent gekropen. Om de dag fris tegemoet te gaan, was het tijd voor een douche. En die was inderdaad fris. Een douchebeurt kostte één muntje en dat stond gelijk aan ongeveer vier euro. Het was ijskoud maar je kon gelukkig wel bepalen hoelang je wilde douchen. Na een frisse opknapbeurt was het weer tijd om naar het festivalterrein te lopen. Inmiddels zaten de schoenen en de onderkant van je benen volledig onder de modder. Vandaag waren alle negen stages geopend en gezien de komst van het grote publiek, was dit ook zeker nodig.
Feestelijke afsluiting met een knallende eindshow
De middag vorderde en de drukte nam steeds meer toe. Onze groep was inmiddels gesplitst en we konden elkaar met moeite terugvinden want ook het bereik van de telefoon was door de drukte weggevallen. Berichten kwamen uren later aan dan verstuurd en uiteraard was je niet te verstaan als je iemand wilde bellen. Het was de hele middag zoeken naar mensen. Wie de hele middag bij de binnen mainstage stond, heeft de hele middag kunnen genieten van Aversion. Hij draaide maar liefst op vier verschillende tijden, verspreid over de hele dag. Desondanks was het bij deze stage ook ontzettend druk en was er weinig ruimte om los te gaan. Op een van de buiten stages draaiden om tien uur The Straikerz VS Deezl en dit was een keiharde set waar gelukkig wel de ruimte was om los te gaan. ‘Er lagen nog plassen met water op de grond en door het harde stampen, werden omstanders nat gespetterd,’ vertelt Paul, die samen met zijn twee beste vrienden de hele boel bij elkaar stampten. Daarna was het tijd voor Mutilator VS Fraw VS So Juice en ook hier was enorm veel ruimte omdat de meeste mensen richting de mainstage gingen. Om kwart voor twaalf was het tijd voor de eindshow. Een groot publiek was verzameld bij de mainstage en een euforische show met vuurwerk en lasers zorgde voor een knallende afsluiter.
De nacht verandert in een magische ervaring op de camping
Na deze show was het tijd om het terrein te verlaten en terug naar de camping te gaan. Op de zaterdagnacht gebeurden de gekste dingen op de camping. De meeste mensen gingen op avontuur en op de camping veranderde in een fever dream. Tussen twee en vier uur ’s nachts liepen twee dinosauriërs over de camping heen, gevolgd door een lange stoet aan mensen die er achteraan liepen. Er was een parade aan mensen die aan het dansen waren en overal waren er groepen bij elkaar gekomen om te genieten van de nacht. Kortom, het feest was zaterdag niet om twaalf uur afgelopen want dit ging tot in de ochtend door op het campingterrein.
Zondag: een afsluiter in het zonnetje
De laatste dag brak aan. Deze ochtend waren de mensen op de camping lekker actief en leek het net of het feest van zaterdagnacht nog steeds bezig was. Het weer was ook een stuk beter. Op de vrijdag regende het, op de zaterdag was het grauw maar vandaag scheen de zon langzaam door de wolken heen. De camping was uiteraard nog meer veranderd naar een vuilnisbelt. Grote zakken met afval lagen tussen de tenten en bij sommige tenten kon je jezelf afvragen of deze überhaupt nog wel compleet waren. Je moest over tentstokken en zeilen heen wandelen om weer bij de ingang van het festivalterrein te komen. Uiteraard was de modder nog niet verdwenen en moest je ook vandaag je best doen om niet uit te glijden. De drukte was vandaag beter dan gister. Er was meer ruimte bij de verschillende stages en ook deed het bereik het een stuk beter.
Dansend in de zon
Rond twee uur waren we bij een van de buitenstages en kon je genieten van een heerlijk zonnetje en de set van Collusion VS Unload. Gelukkig kon je gratis gebruik maken van de zonnebrandpalen want in de middag was dit wel nodig. De brandende zon zorgde voor een warme middag. Ook was het reuzenrad een stuk aantrekkelijker met de blauwe lucht en de betere temperatuur en kon je vanaf de bovenkant het volledige festivalterrein aanschouwen. In de middag was het tijd voor Devin Wild VS Sound Rush. Ook zij zorgden ervoor dat het hele publiek mee stond te beuken. Daarna wilden wij naar een andere stage om Dual Damage mee te maken, maar helaas waren wij niet de enige die dit idee hadden. Een hele stoet aan mensen liep richting dezelfde stage en het publiek stond tot in de verte vol. Het was te druk en te krap om deze set mee te maken, dus zijn wij terug gegaan naar de mainstage. In de middag vertrok de helft van de groep terug naar de camping, omdat daar The Straikerz optraden. Op het festivalterrein zelf was het tijd voor een halfuurtje Sickmode die ook een hele gave set draaiden.
Nagenieten van een geweldig weekend
Naar mate de avond, daalde de temperatuur flink. Bij de mensen kwamen truien tevoorschijn en gelukkig kon je als campingganger even terug naar de tent om een warmere outfit aan te trekken. De laatste uren van Intents brak aan en het was tijd om je laatste energie eruit te gooien. Bij vele menen kon je merken dat het de laatste dag was. Mensen waren moe en kregen met moeite de laatste energie er nog uit. Mish VS Bloodlust zorgden ervoor dat de energie terugkwam en het hele publiek ging los. Al gauw was het tijd voor de eindshow, die na de afsluiter van Paul Elstak begon. De organisatie had het beste voor het laatst bewaard en zorgden ervoor dat Intents met een knaller werd afgesloten. Een vuurwerkshow waar enorm veel werk achter zat en een gigantische lichtshow lieten dit weekend met een knaller eindigen. Het was elf uur en het laatste vuurwerk was de lucht ingegaan. Intents zat er weer op. Het publiek vertrok richting de uitgang en de camping gangers vertrokken de andere kant op.
Het avontuur naar huis
Voor de mensen die op de zondagavond met de bus terug moesten naar het station of de parkeerplaats, was dit nog een hele uitdaging. Er stond een rij van wel zeshonderd meter aan mensen die moesten wachten op de bus. Het was geduw en getrek en er kwamen maar een klein aantal bussen tegelijk aanrijden. Zo duurden het wel twee uur voordat je terug was op de parkeerplaats. Inmiddels was de camping ook niet zo levendig meer. Mensen waren moe en vele gingen vroegtijdig hun tent in. Het weekend was voorbij.
Ondanks sommige tegenslagen was het een zeer geslaagd weekend. Op naar volgend jaar!
Geschreven door Eva Thijs
6 juni 2024