Report Lowlands 2024: Raggen tegen de machine

Ik ben een hypocriet. En jij ook, en jij ook, en jij ook. Lowlands 2024 heeft ons een spiegel voorgehouden. Wat we zagen, waren hamsters in een comfortabel kapitalistisch kooitje die—als ze willen—kunnen rennen en brullen als leeuwen.

Stel, je schrijft een kritisch opiniestuk in Het Parool over de torenhoge ticketprijzen van Lowlands, om vervolgens alsnog te gaan. Dat niet alleen, je betaalt extra knaken om je poezelige kontje op de campercamping te parkeren. Ben je dan een hypocriet?

Dit vraag ik me af terwijl ik in recordtijd mijn kamp opzet en voor het eerst in mijn leven zo’n silent disco-koptelefoon bemachtig. Om mij heen flikkeren de headphones paars en roze, maar niks brandt zo fel als de gouden bogen van McDonald’s.

De transformatie van Lowlands is compleet, denk ik. Wat begon vanuit een hippie-achtig ideaal, is nu een commerciële machine die meer sponsors door je strot duwt dan de Tour de France. Ik probeer deze gedachtes weg te drukken, alsof ik doelloos mijn feed check.

Scrollen maar!

De eerste dopaminehit komt uit de blaasinstrumenten van Jungle by Night. Met een scala aan gastvocalisten zetten de Amsterdammers een weergaloze show neer. De Alpha deint zoals de Johan Cruijff Arena heel vorig seizoen niet gedaan heeft.

Ook Justice is geen speelveld te groot. De heren zijn bezig aan een ijzersterk seizoen en doen op vrijdagavond hun ereronde op BKS even dunnetjes over. Zelfs overvliegende Boeings kunnen op kilometers hoogte nog meegenieten van dit audiovisuele spektakel.

De ontlading is groots deze Lowlands-editie, misschien nog groter dan na de corona-epidemie. Wellicht heeft dat iets te maken met de constante dreiging van Wereldoorlog 3, maar het kan natuurlijk ook door de regenachtige zomer komen.

Mensen zoals wij

Hoe het ook zij, Spinvis weet zich wel raad met de moedelozen. Als ieders favoriete oom neemt hij op zaterdag jong en oud bij de hand en begeleidt ze door een swingende set, vol vertederende teksten. De man is een poëet van de bovenste klasse.

Daar lopen er wel meer van rond op dit festival. Niet veel later geven Abel & Sef het meest spraakmakende optreden van het weekend. De rappers krijgen het ene na het andere maatschappelijke thema aan hun rhymes, waaronder het kapitalisme in “PRADA STELEN.”

Weer bekruipt mij die hypocrisie. Wat doen we hier? Het antwoord ligt in de track “MENSEN ZOALS WIJ.” Niemand is NIET hypocriet. De kunst is om dat gebrek te omarmen en samen verder te groeien.

Bogen gezocht

Die gedachte wordt zondag onderstreept door Idles. Wegdrukken is niet meer mogelijk. We gaan onze issues er helemaal uitraggen in de moshpit. Zanger Joe Talbot werpt zich op als bloeddorstige viking/levenscoach. Tezamen plunderen we een spreekwoordelijk dorp.

Wie zich daarna nog kwetsbaar of alleen voelt, voegt zich bij de daadwerkelijke plundering als half Lowlands wordt ontbost en ontdaan van souvenirs, waaronder de gouden bogen van McDonald’s. Ik ben benieuwd of ze er volgend jaar weer zijn. Ik in ieder geval wel.

Tekst: Abel Thijssen
Foto: Lowlands