Report: Nirwana Tuinfeest 2023

Report: Nirwana Tuinfeest 2023

In de vorige eeuw bedachten gemeenteraden dat er een oplossing moest komen voor al die jongeren die met hun brommertjes afspraken op schoolpleintjes, bij het speeltuintje of op de parkeerplaats van het winkelcentrum. Een doorn in het oog al dat werkschuwe tuig. Sommige gemeenten traden hard op en maakte korte metten met dat gehang. Andere gemeenten waren wat meer meedenkend en openden een jeugdsoos of een andere ontmoetingsplek waar de jongeren onder elkaar konden zijn zonder het zo rustige straatbeeld van het mooie plaatsje te verpesten.

In sommige van die plekken waren een paar jongeren zeer actief bezig met muziek en verbouwden het toegewezen gebouw tot een concertzaal en ontstond er een fraaie subcultuur. Bandjes reisden van honk naar honk om daar te spelen voor een uitgelaten publiek. In Lierop was dit niet anders en de fanatieke leden van Nirwana besloten om nog een stap verder te gaan en organiseerden een Tuinfeest.

Om de oudere dorpsgenoten niet te hard voor het hoofd te stoten was het eerst een wat uit de kluiten gewassen braderie waar wat folkbands optraden. Later kwam de nadruk meer op muziek. We schrijven 1972 als het jongerencentrum met een fraaie traditie start.

Op een onverwachte uitnodiging reizen we, 51 jaar na de eerste editie, vol goede moed en praktisch onvoorbereid af naar Brabant. Tot we in Lierop een paar bijzonder vriendelijke senioren treffen die in oranje hesjes, zittend in een tuinstoeltje, in de gaten houden of er geen ongelukken gebeuren. En tegelijkertijd het inkomende verkeer vertelt waar ze het beste heen kunnen. Voor we het weten worden alle egards naar ons toegeworpen en worden we gedirigeerd naar een bijzonder fraaie camping en krijgen we polsbandjes om de arm geschoven. ‘We komen jullie zo wel even met een busje halen. Is anders net te ver lopen’.

Tekst gaat verder onder afbeelding.

nirwana-tuinfeest-stage (1)

Met een grote grijns begeven we ons onder de kleine vijfduizend bezoekers. Een grote tent (slagje kleiner dan Lowlands’ India) verzorgt de helft van het programma. De overige optredens vinden plaats op de Main Stage. De eerste blik op dat podium zorgt er gelijk voor dat je weet dat het hier erg gezellig gaat worden.

Zeker als Thijs Boontjes met zijn uiterst kundige Dans en Show Orkest (we herkennen Jeroen Overman, Lisa Ann Jonker en sterdrummer Bram Hakkens) het podium opkomt. De meest betrouwbare charmeur van Nederland speelt de laatste regenwolken weg, doet de katers van de festivalgangers die er al een dag op hebben zitten verdwijnen en tovert moeiteloos een collectieve glimlach op het Tuinfeest.

Orange Skyline toont aangename bravoure en Prins S en de Geit zorgt voor het meest elektronische concert van de dag. De Hagenezen doen beduidend meer dan beuken en de boel aan het springen krijgen. Het enthousiasme is aanstekelijk, de woorden gericht aan het publiek vriendelijk en innemend en de teksten zijn in het slechtste geval erg grappig.

We verheugen ons het meest op de nieuwste tak aan de almaar groter groeiende Belgische Indieboom: The Haunted Youth. Daags ervoor stonden ze nog op Lowlands en in hun korte bestaan is het hoofdpodium van Rock Werchter al bereikt. De band toert een soort van onafgebroken maar is verre van volgevreten dan wel gemakzuchtig. De gitzwarte teksten omlijst door hemelse akkoorden en prachtige klanktapijten van de indrukwekkende toetseniste waaieren prachtig door de tent. Nummers worden uitgebouwd en doorgetrokken. Afsluiter Coming Home komt weer spijkerhard binnen. ‘Hadden we geboekt voordat ze echt groot werden’, hoorden we van de organisatie. ‘Echt een mazzeltje. Zou zomaar kunnen dat we die volgend jaar niet meer kunnen betalen.’

Tekst gaat verder onder afbeelding.

nirwana-tuinfeest-crowdsurf (2)

Nergens wordt de waarde van het Tuinfeest voor veel mensen duidelijker dan bij headliner White Lies. Vaders, zonen, moeders en dochters steken op exact hetzelfde moment de vuist in de lucht en weten exact wanneer het tof is als er tegelijkertijd geklapt wordt. Jaren eerder waren de Ieren hier ook al. Sindsdien moeten de albums van White Lies platgedraaid zijn in dit deel van het land. De anthem-achtige teksten worden massaal meegebruld.

Aan Frank Carter and The Rattlesnakes de schone taak om bij iedereen nog even het laatste restje energie uit het lijf te peuren. Naast wat circle-moshpits zie je ook verschillende groepen elkaar op de schouders slaan. Even terug naar Lierop voor het tuinfeest bleek wederom een goed idee. Een grote man heeft net zijn laatste biertje teveel gehad en strompelt ondersteund door vrouw en zoon richting uitgang.

Na wakker geworden te zijn op een van de meest fraaie campings waar we ooit stonden, rijden we langs het festivalterrein terug naar de drukke randstad. Ook vandaag is er nog volop activiteit op het Tuinfeest. Het festival is vandaag gratis toegankelijk en er staan diverse coverbands om het weekend uit te luiden. We zwaaien nog even naar de senioren in de oranje hesjes die ook nu op geen enkele manier de schijn wekken dat er ongelukken gaan gebeuren. Nog in het prettige roesje na een dagje festivallen, kan je niet anders dan blij zijn dat er zoveel van dit soort parels gedurende de zomer te bezoeken zijn.

Geschreven door: Jasper Steppé

25 augustus 2023

Volg ons op Instagram en Facebook voor meer festival nieuws.
Laat hieronder een reactie achter