Report: Ploegendienst Festival 2022

Report: Ploegendienst Festival 2022

Het is zondag 3 juli, alle ingrediënten voor een heerlijk festival dagje zijn aanwezig. De paar zweverige wolkjes die ik ’s ochtends nog vanuit het raam zie, verdwijnen in de loop van de dag als sneeuw voor de zon. Nadat ik een dubbele espresso heb gezet en mijzelf heb verwend met een bakje yoghurt met vers fruit, ga ik nog even naar de sportschool zodat ik fit genoeg ben voor deze lange ploegendienst. Uiteraard check ik op ‘kanikeenkortebroek.nl’ of ik vandaag mijn volledige zomerse outfit aan kan trekken. De weergoden gunnen ons, met een licht zomerbriesje en temperaturen die kunnen oplopen tot een graad of 25. Voordat ik aan mijn ploegendienst kan beginnen, moet ik nog een klein uitstapje maken naar een andere werkgever. Een goede vriend van mij, die draait onder de naam ‘Ferm’, mag openen op Wish Outdoor Festival. Uiteraard ben ik niet te beroerd om hem daar te supporten. Bovendien mag Ferm vervolgens ook een plaatje spinnen op Ploegendienst, dus we kunnen daarna met de hele bups door naar Breda. Met vijf man sterk reizen we met de bolide af richting Beek & Donk. Het is wel even lekker inkomen voor de groep op een rustig festival terrein. Twee jaar lang hebben namelijk alle danspasjes stof lopen happen en hebben we het moeten doen met wat magere tuinfeestjes. Na een paar graansmoothies en een lekker setje, gaan de voetjes toch al rustig van de vloer.

Na het setje van Ferm eten we nog snel even iets en rijden daarna met gierende banden richting Tilburg, onze thuisbasis, om vanuit daar de trein naar Breda te pakken. In Breda aangekomen kunnen we gelukkig meteen de pendelbus pakken richting de Galderse Meren. Dit ging in de ochtend namelijk wat minder soepel volgens meerdere festivalgangers die we gesproken hebben. Maar ons pakte ze vandaag niet, na 20 minuten in de bus kwamen aan bij een ploegendienst die op volle toeren aan het draaien was. In de rij voor het terrein klinken al meerdere trance classics als ‘Meet her at the love parade’ van ‘Da Hool’. De groep bestaat trouwens nog steeds uit vijf man, echter is de samenstelling veranderd omdat één iemand is aangesloten; daarnaast heeft één matige collega zich afgemeld voor deze dienst. Iedereen gaat nog snel even plassen waarna we met goede moed het festivalterrein betreden.

Tekst gaat verder onder afbeelding

ploegendienst-verslag

Een attente jongedame begeleid ons naar de schaftketen, waar Ferm straks mag uitkomen voor het ‘Herrie met Gerrie Dj-team’. Een kleine intieme stage aan het water waar een groepje van z’n kleine honderd man al flink losgaat op trance tunes van twee decennia geleden. We proeven even de sfeer op deze stage waarna we wat munten gaan halen om onze keeltjes gesmeerd te houden. Vervolgens gaan we het terrein verkennen door even langs elke stage te paraderen. Er hangt een hele relaxte vibe op het terrein, op elke stage gaat het aardig los en sporadisch gaat zelfs het vuistje de lucht in. Het terrein is een cirkelvormige zandvlakte omrand door een bosgebied. Het middelste deel van de cirkel is één van de Galderse meren waar een aantal avontuurlijke festivalgangers aan het suppen is geslagen. Op het terrein lopen meerdere partygangers verkleed rond in een arbeidskledij met hamer en geel hesje. Vanuit de organisatie lopen ook meerdere verkleedde figuren rond in bruine schorten met kruiwagen en vuurfakkels. Elke stage is omgetoverd tot een werkende arbeidersplaats met bewegende onderdelen waardoor het net lijkt of je daadwerkelijk een ploegendienst aan het draaien bent.

Na een rondje verkennen, stranden we bij de Haven. Een idyllische stage die gelegen ligt aan de bosrand aan de voet van een kleine heuvel. ‘Echonomist’ serveert een heerlijk mix van rustige doch opzwepende tech-house met wat trance elementen. Het publiek knikt lekker mee met hoofdje en er wordt rustig gedanst en geflaneerd. Het geluid op deze stage, trouwens op elke stage, is erg zuiver en het volume is perfect afgesteld: niet te zacht en gelukkig ook zeker niet te hard. Na een half uurtje komen we meerdere bekenden tegen die zich bij ons hebben gevoegd vanuit de Twerkplaats. Na even bij gekletst te hebben, besluiten we om een kijken te nemen bij de Twerkplaats.

Dit is persoonlijk niet mijn muziekstijl, maar je moet af en toe een compromis maken als je met een groep bent. Eerlijk is eerlijk, Ser-v krijgt de voetjes wel echt flink van de vloer. Het merendeel van het publiek bestaat uit vrouwen die er daadwerkelijk ook wat ‘twerk-moves’ uit gooien. Na wat ‘billen schud muziek’ stormen we door naar de Energiecentrale om een beetje op te laden. Hier wordt al wat stevigere tech-house en techno geserveerd door ‘The Goast’. Iedereen is hier lekker aan het raven met het zonnetje op de bolletjes. Na een half uurtje ‘djensen’ gaan we alvast sfeer proeven bij schaftketen. Inmiddels wordt er een mengelmoes van disco en nu-disco gedraaid door ‘Disco Danny’.

Tekst gaat verder onder afbeelding

ploegendienst-report

Al onze vrienden die ook op het festival zijn, hebben zich gemeld bij schaftketen om mee te dansen op het heerlijke tech-house setje van Ferm. Anderhalf uur lang ‘fistpumpen’ waarbij het zonnetje rustig onderging en plaatsmaakte voor wat schemerwolken. Wederom is de geluidskwaliteit weer on-point eveneens als de dreunende house die goed wordt ontvangen door het knusse publiek. Na het setje blijven we nog even plakken om te kijken bij een back-2-back setje van Maticos Hell & Gysele. Na een kwartiertje willen we nog even goed afsluiten op het boorplatform.

Naar mijn mening de meest originele stage, een boorplatform op het water waarbij de dj’s in het midden waren gepositioneerd. Een soort boiler-room opstelling waar ‘Ploegendienst Soundmachine’ de eer heeft om af te sluiten. Wederom wordt het publiek weer geserveerd op gouden trance classics als ‘Exporation Of Space’ van ‘Cosmic Gate’. In verband met het aantal pendelbussen besluiten we om onze munten er wat snel doorheen te jagen en ons op tijd richting de uitgang te begeven. En dit is zeker geen slechte zet geweest.

We hebben het geluk dat we de tweede bus kunnen pakken richting Breda centraal. Inmiddels is de rij achter ons al flink opgelopen. Aan de andere kant balen we dat de eerste festivaldag van dit jaar al tot een einde is gekomen. Na toestemming van de vriendelijke buschauffeur heb ik de microfoon gepakt en de andere inzittende getrakteerd met mijn prachtige zangkunsten. ‘Vier zomers lang’ van ‘Dirk Meeldijk’ klinkt door de microfoon, helaas kon niet iedereen dit waarderen. Iedereen zit moe maar voldaan in de bus, de ploegendienst zit erop. Hard gewerkt in het zonnetje smacht iedereen naar café het mandje. Goede muziek; goed geluid; een lekker zonnetje; een idyllische locatie en alleen maar vrolijke, dansende mensen. Het eerste festival van het jaar krijgt dan ook een 10 met een griffel, volgend jaar komen we zeker weer een dienst draaien!

Yorick Smits

11 juli 2022

Volg ons op Instagram en Facebook voor meer festival nieuws.
Laat hieronder een reactie achter