Report: Soenda Festival 2022

Wij zijn met 2 reporters op Soenda geweest, en wat was dat vet! Zeker te weten een festival waar wij graag terug naar komen. Met prachtig weer, een geweldige line-up en een perfect terrein hebben wij genoten. De omstandigheden waren met ons.

Hieronder lees je de ervaring van beide reporters. De een met de uber, de ander met de OV-fiets. De een bij harde techno, de andere bij meer melodieuze klanken. Afijn: check zelf de belevingen!

Ervaring Reporter Michael

Als Utrechter voor mij een thuiswedstrijd. Dat is natuurlijk altijd lekker! Aangezien ons team echter ook bestond uit een fanatiekeling uit Den Bosch en Amsterdam, besloten we vanaf mijn huis de Uber te pakken. Beetje high-class, maar goed. Niets mocht ons in de weg staan van een lekker dagje djenzen.

Eenmaal aangekomen bij het feestgespuis sloten wij ons richting de ingang aan bij het wandelkaravaan. Met het festivalterrein binnen handbereik hoorden we links en rechts al lekkere beats voorbij jagen. Een combi van zomerse, frisse deuntjes en de altijd geliefde beukplaten. Je kunt het al raden: we stonden te trappelen om volle goede moed de arena binnen te vliegen.

Na het regelen van de kluisjes gingen we gelijk naar de Java, de grootste stage. Daar stond een groep van vijftien man op ons te wachten om samen de dag knallend af te trappen. Met het totale team compleet kon de dag nu echt beginnen. De rest was geschiedenis.
Al aan het begin van de middag begaf Paula Temple zich naar de Java. Om maar even aan te geven dat Soenda voor deze editie flink wilde uitpakken. Voor ons de perfecte warming-up om er lekker in te komen. Als ware muziekfanaten zetten wij daarna de reis in naar andere stages. En een reis kon je het zeker noemen. Soenda had weer haar best gedaan om het terrein leuk aan te kleden met zithoeken, kleine stages, loopbruggen en een terrein vol met eettentjes. Rollende Keukens was er niks bij.

Na wat lekkere platen meegepakt te hebben bij Soembawa, namen wij even een kijkje bij Komodo. Daar deed Rebekah haar stinkende best om de hele tent af te breken. Heerlijk om weer eens mee te maken na twee jaar nagenoeg geen festivals.

De rest van de avond vulden wij met bezoekjes aan verschillende stages. De manier om weer veel bekende gezichten tegen te komen en in de tussentijd te genieten van de andere muziekgenres die het festival te bieden had. Al met al was Soenda er weer een feestje voor in de boeken. Met de combinatie van de meerdere stages, de aankleding van het feest en de muziek maakte het festival haar naam weer waar.

Ervaring Reporter Sjors

We kwamen aan op Utrecht centraal waar we besloten een OV-Fiets te nemen en richting het terrein van Soenda te fietsen. Na een kleine 20 minuutjes kwamen we aan bij ‘de polder’. Alles was echt top aangegeven en perfect geregeld. Na een kleine check bij de ingang liepen we zo door naar de kluisjes waar je zonder enige rij zo een kluisje kon krijgen.

Na onze truien opgeborgen te hebben, liepen we door naar het festival terrein. Direct bij binnenkomst zag je dat Soenda echt had uitgepakt. Dit is een van de chillste festival terreinen die ik heb gezien. Heerlijk in de polder tussen plassen water. We besloten om als eerst even een rondje te lopen over het terrein en even de stages te checken. We waren redelijk vroeg, dus er was nog genoeg ruimte om overal even naar binnen te glippen en te kijken.

Het terrein was heerlijk opgebouwd en de stages waren mooi aangekleed. Ook had de organisatie goed gedacht aan ontspanning en rust momentjes. Zo lagen er verschillende zitzakken, kon je schommelen en was er zelfs een bioscoop aanwezig.

Ik en mijn vrienden zijn niet echt van de harde beuk techno, dus wij waren eigenlijk heel de dag te vinden in de Soembawa. Hier werden vooral live-sets gedraaid. De background van de Soembawa stage was een groot LED scherm waar leipe visuals op af werden gespeeld.

We kwamen aan bij de Soembawa toen Tsepo aan het draaien was. Heel de tent was leeg, maar daar merkte je in de set van Tsepo helemaal niks van. We hebben lekker, met 3 andere mensen, heerlijk staan dansen. Hierna was het tijd voor Lövestad. De tent raakte hier gelukkig al wat voller. Maar wat kan Lövestad muziek maken zeg! Het was een heerlijke combinatie van een klein beetje jazz met zweverige techno. Perfect om met een biertje bij het water en het zonnetje naar te luisteren.

Waar ik het meest naar uit had gekeken was de set van N’TO. Ik heb al veel liveshows van hem gezien waar hij echt de perfecte set draait. Toen N’TO begon was de tent goed vol en iedereen ging direct uit zijn plaat.

Als afsluiter kwam Max Cooper de tent op z’n kop zetten. Op Youtube staan de meest zieke sets van deze artiest. Helaas draaide hij op Soenda zijn DJ-set, maar alsnog een erg vette show.

Voor mij is Soenda zeker een festival waar ik volgend jaar hopelijk weer bij kan zijn. De sfeer, de mensen, de line-up en het terrein hebben voor mij een perfecte festival dag gezorgd.

Zien wij jou ook volgend jaar?