Report: Strandfestival ZAND 2024

Zon, strand en muziek. Nu het festivalgeweld van de grote weekenders langzaam op een eind liepen, dachten wij: hoe kunnen we in onze vakantie beter afscheid nemen van de festivalzomer dan met een bezoek aan een strandfestival? De weersomstandigheden in Nederland blijven onvoorspelbaar, maar in het zonnetje op een strand staan met muziek moet eind augustus nog wel lukken toch?

De dag startten we in de trein naar onze jongste provincie. Het Almeerderstrand is de thuisbasis voor het jaarlijks terugkerend Strandfeest ZAND. De verbinding met het openbaar vervoer vanuit Amsterdam is zeer aangenaam. Eigenlijk vergeet je dat Almere slechts twintig (!) minuten met de bus is.

Regen doet niets af aan de sfeer

De weersvoorspellingen deze zaterdag waren eigenlijk zoals we al verwachtten zeer wisselvallig. Het zou iets boven de 20 graden worden en vanaf de middag zou het hevig gaan regenen. Een mogelijk doemscenario voor een strandfestival maar we hadden er vertrouwen in dat de muziek de warmte op het festival zou gaan brengen met bands als Clouseau, Chef’Special en afsluiter Guus Meeuwis. De Mainstage werd immers gehost door de enige echte zomer man-man Bizzey.

Het terrein was erg overzichtelijk. Bij binnenkomst had je direct zicht op de Mainstage, in de verte was de silent disco aan de rechterkant te zien en aan de linkerkant was een stage te horen waar house dj’s al vroeg aan het draaien waren. De hoogtepunten van de dag in onze optiek: Chef’Special, hitsensatie Roxy Dekker en Son Mieux. De acts op de Mainstage vervulden duidelijk een hoofdrol. Al snel was sprake van een dynamiek waarbij men massaal af ging op de acts op de Mainstage en de overige stages als uitvalsbasis dienden. Wat verder direct opviel is dat een deel van de menigte vertoefde op meegenomen strandkleedjes. Mensen die ervoor kozen het terrein per blote voet af te struinen werden ook niet raar aangekeken. Een echt strandfestival dus.

Grote Nederlandse artiesten

Voor de gemiddelde liefhebber van Nederlandstalige muziek of Nederlandse bands was het programma perfect. Zowel voor de doorgewinterde luisteraar met bands als, Clouseau en Chef’s Special, als voor de jonge luisteraar met muziek van Flemming of Roxy Dekker. Over smaak valt natuurlijk niet te twisten. Dus had heb je het idee dat dit allemaal niet helemaal je ding was dan kon je altijd je heil zoeken bij de silent disco waar de DJ’s met snelle mixes de hits aan elkaar lijmden. In ons optiek wellicht één van de leukere plekken op het festival. De muziek in de silent disco was goed. Zelfs als je écht even ergens anders heen wilde gaan, bleef je toch omdat je telkens weer werd verrast door een nieuwe meezinger die je echt van begin tot eind dacht te kennen.

Chef’s Special domineerde de zonsondergang. Wellicht is dit een eer op een strandfestival. De match van zwoele liefdesmuziek en de schemering was perfect. Op nummers als ‘Speed of Light’ en ‘Try Again’ ging de zon onder. Waarna het licht van de felle schemering plaats maakte voor hun felle ledstrips en lichtshow. Het feit dat Chef’s Special hun repertoire kon spelen met degelijk weer was een opluchting na een paar hevige regenbuien waardoor onder andere Claude zijn optreden niet geheel met aanwezig publiek kon afmaken omdat het publiek een schuilplaats opzocht.

Later zou het veld geruimd worden voor de trots van het zuiden, Guus Meeuwis. Zijn vroege hits zouden een groot gevoel van herkenning en nostalgie gaan geven bij het publiek. Voor ons betekende het eveneens dat we huiswaarts gingen, terug naar Brabant.

Tekst: Cas Beuting
Foto’s: Strandfestival ZAND