Report: Tuckerville 2019

Zo… Ik ben net klaar met het uitwringen van m’n kleding en het opbergen van mijn poncho… Wat een regen kwam er zaterdag naar beneden. Gelukkig niet de hele dag overigens. 7 september was niet alleen een natte dag, maar ook de dag dat Tuckerville 2019 op de agenda stond. Het Rutbeek in Enschede was zoals we gewend zijn van dit festival ook voor dit jaar weer de locatie. De vierde editie van het festival en voor het eerst uitverkocht.

File!

17.500 festivalgangers naar Het Rutbeek in Enschede. De parkeerterreinen zelf waren prima verzorgd met voldoende personeel. De infrastructuur naar het festival toe, was een ander verhaal. Voor mij, komende vanaf de Randstad, was het een flinke rit, die na 2 uur snelweg eindigde in 1,5 uur filerijden van de N18 bij Haaksbergen naar het festivalterrein. Zonde, want hierdoor hebben een hoop mensen de eerste acts gemist.

Kan het ietsjes later?

Social media was het toneel van de vele verzoekjes om later te beginnen aan onder andere Ilse DeLange, omdat zij, naast initiatiefneemster en gastvrouw, tevens de openingsact was. En wanneer je het hebt over Tuckerville, dan heb je het over Ilse DeLange. Een must-see op dit festival dus… Velen hebben het helaas niet meegemaakt vanwege de file! Ook ikzelf heb Ilse DeLange, maar ook onder andere Duncan Laurence gemist…

Regen

Hoe lekker de zon ook scheen onderweg naar Enschede, aangekomen op het festivalterrein was daar weinig meer van over. Regen, regen, regen… Had ik al regen gezegd? Het grasveld was omgetoverd tot een modderpoel en er waren zeer beperkte schuilmogelijkheden. Poncho’s waren verheven tot festival-outfit en kaplaarzen hadden de sneakers verdreven. Toch mocht het de pret niet drukken en was het mega gezellig. Gelukkig was het niet de hele dag aan het regenen, maar de twee flinke regenbuien drukten een flinke stempel op de dag.

Geen muntjes…

Een element waar ik toch altijd wel blij van word op festivals, zijn de muntjes… Of beter gezegd, de afwezigheid ervan. Tuckerville heeft ervoor gekozen om alles af te rekenen middels (contactloos) PINnen. Geen bankpas bij je? Geen probleem! Een tegoedkaart kon verkregen worden en deze kon met contant geld opgeladen worden… Muntjes raak ik altijd kwijt, toch zonde als je net een biertje wilt halen! Daarnaast scheelt het ook de enorme rijen voor de muntjesautomaten of balies.

De voorzieningen

De voorzieningen op het terrein waren over het algemeen goed. Het eten was goed, het drinken was goed, de toiletten gratis… Er stonden soms wel wat lange rijen, maar dat was met name vlak na een regenbui en tussen de optredens door. Zoals eerder aangegeven waren er maar beperkte schuilmogelijkheden. 2 podia, The Barn en The Creek, waren overdekt en stampvol. Bij het hoofdpodium was je overgeleverd aan de weergoden en kon je slechts hopen dat het droog bleef. Gelukkig was dat het grootste deel van het festival ook wel het geval.

Ook aan de allerkleinsten was gedacht met een binnen- en buitenspeelplaats. Tuckerville is een echt familiefestival, waar alle leeftijden rondlopen. Van onze toekomst tot energieke pensionada. Het grootste deel van het publiek was wel 40+.

Country & Americana

Het festival staat bekend om zijn gemoedelijke sfeer. Een sfeer die naar mijn mening voornamelijk voortvloeit uit het muziekgenre. Tuckerville heeft, net als Ilse DeLange zelf, een duidelijke voorkeur voor country en Americana. Dit zie je terug in de line-up.

De line-up was mooi gevarieerd, van grote namen tot opkomend talent. Onder andere onze Songfestival-winnaar Duncan Laurence mocht het publiek in The Creek vermaken. Ook andere bekende namen als BLØF en Ilse DeLange zelf hadden een plek in de line-up.

Voor mij verrassend waren The Teskey Brothers. Met veel soul en talent speelden ze de hele tent van The Creek vol.

Ontspannen

Die term kreeg bij Douwe Bob dit festival een dubbele lading. Door een eerder verkeersongelukje werd hij door twee lieftallige dames naar een stoel geholpen. Zoals Douwe Bob zelf aangaf, vond hij het zittend optreden wel best en hij vroeg zich openlijk af of hij de hele tour niet op deze manier kon doen. Lekker ontspannen dus.

De andere kant van het ‘ontspannen’, was het feit dat er een keer of drie stroomuitval was tijdens zijn optreden. Lekker door improviseren en weer verder, top!

En tot slot…

Het festival werd in The Creek afgesloten met een degelijk en fijn optreden van Rowwen Hèze. Bekende hits als Bestel Mar en Limburg (Kwestie van geduld) werden afgewisseld met nieuw materiaal.

De andere grote naam op dit festival, tevens de afsluiter op het hoofdpodium, was James Morrison. Ook James Morrison sloot af met een afwisseling van oud, bekend en nieuw materiaal op een manier en met een sound die alleen hij bezit.

Vijfde editie

Volgend jaar op 12 september is de vijfde editie. Ik hoop er zeker weer bij te zijn. Het festival is fijn, ondanks dat er verbeterpunten waren. Veel van deze zaken kon met name de organisatie weinig aan doen. We hopen op iets meer zon en iets minder regen volgend jaar, zie ik jou daar dan ook?

Foto’s: Robin Leltz | Leltz Fotografie