Report: Welcome to the Future festival 2019

Het festivalweekend van 19 juli is er niet zomaar een. Met Tomorowland, Melt én Welcome to the Future in hetzelfde weekend ontstaat er voor de festivalfans van de hardere elektronische muziek een luxeprobleem. Bezoekers van laatstgenoemde hoeven echter zeker niet bang te zijn iets te missen. Ondanks dat Welcome to the Future alleen op zaterdag plaatsvindt, puilt het affiche uit van grote artiesten. Welcome to the Future is het festival dat in de festivalagenda als in steen gebeiteld dient te staan, een jaarlijkse viering van het goede leven in het Twiske bij Amsterdam.

 ©Rowan Linschoten Photography

De traumatische herinnering aan de afgelaste editie in 2015 zorgt voor enige onrust bij de feestgangers. Het weer zal toch niet wéér roet in het eten gooien? Ondanks dat er inderdaad bij vlagen de hoeveelheid water met de capaciteit van een olympisch zwembad uit de lucht komt vallen, lijkt er niets om ons zorgen om te maken. De meeste festivalgangers  gaan uitgedost in poncho’s en laarzen de strijd met de weergoden aan, en rond 17:00 uur geeft het slechte weer zich voor gewonnen. Het lijkt een jaarlijks terugkerend fenomeen op Welcome to the Future, het prachtige schouwspel tussen de stralen van de ondergaande zon en het opwaaiende stof. Het is een voorbode voor de evenzo prachtige festivalavond die we tegemoet gaan.

 ©Rowan Linschoten Photography

Het thema van de aankleding van de stage deze 13^e editie is sacred geometry. En de mainstage is zoals ieder jaar weer een opvallend en bombastisch voorbeeld van stagebouw, achter de dj’s prijkt een reusachtig blauw hart. Duitse dj en producer Sven Väth luidt hier de avond in met een rustigere set dan van hem te verwachten valt. De technopionier past zich aan aan de grote aantallen festivalgangers die qua muzieksmaak nog niet toe zijn aan het geweld wat Kobosil in de technotent produceert. Iets verderop bij de nieuwe Salon stage is het feest in een kleinere formatie echter net zo spetterend. Terwijl de zon door de kiertjes van het wapperende tentzeil naar binnen schijnt speelt Bart Skils een geslaagde thuiswedstrijd. Door de extreem dansbare techhouse gaan de handjes van het publiek meerdere malen de lucht in. Op de main heeft ondertussen het Zwitserse duo Adrian Schweizer en Adrian Shala (Adriatique) zijn opwachting gemaakt. Adriatique vormt een headliner waar je ‘U’ tegen zegt. Grootse opbouwen lijden naar dansbare techhouse en niemand op de grote vlakte voor de mainstage staat stil.

 ©Rowan Linschoten Photography

Er ontstaat nog wat verwarring als blijkt dat niet Joseph Capriati (ziek) maar Sam Paganini de mainstage afsluit. Maar laatstgenoemde doet zeker niet onder voor de ander. De Italiaan moet het doen zonder de indrukwekkende lichtshows waarvoor de technotent zich zo goed leent. Maar krijgt wel de kansen om zijn knallende technoset voor een afgeladen mainstage te spelen.

 ©Rowan Linschoten Photography

Er zijn zoveel stages, er is zo oneindig veel te zien, horen en voelen waardoor er aan het einde van de dag een verzadigd gevoel over blijft. Vorig jaar werd er een festivaldag extra belooft, maar die houden we nog even van de organisatie tegoed. Met vele nieuwe vrienden wordt er rustig terug gefietst naar de pont, en eigenlijk is het helemaal niet zo vervelend om door dit prachtige landschap weer terug naar huis te fietsen.