Report: Zwarte Cross 2022
Wij zijn twee dagen op Zwarte Cross geweest met twee verschillende reporters. Lees hieronder de ervaringen van Sjors (Vrijdag) en Robin (Zaterdag).
Vrijdag (Sjors)
Wát hebben wij afgelopen vrijdag genoten van Zwarte Cross. Van ronkende motoren tot de gekste muziek tot aan een volledige kermis. Alles was aanwezig op het festival. Een heerlijk festival om helemaal in op te gaan, compleet jezelf te zijn en te gaan en staan waar je maar wilt.
We liepen het terrein op en het eerste dat we zagen was gigantisch reuzenrad en een immens hoge zweefmolen. Ondertussen hadden we muntjes gehaald en tot onze verbazing waren deze ‘maar’ €2,80 per stuk. Dit valt qua prijs erg mee vergeleken met de andere festivals, waar je al richting de €3,50 gaat. Dit was een mooie meevaller voor ons.
Motorcross
Nadat we bij de perstent wat info hadden gekregen over waar we heen moesten, zijn we begonnen bij de motorcrossbaan. Het echt zo’n raar gezicht om op een festival te lopen, waar op het terrein ook een motorcrossbaan ligt. Uiteindelijk hebben wij ons hier meer dan vermaakt en hebben we zelfs tot 18:00 geen enkele artiesten gezien, omdat de crossbaan té interessant was. We liepen tijdens de ‘Sprookjesklasse’ een rondje om de crossbaan. Geweldig om al die omgebouwde wagens te zien, we kregen er bijna een carnavalsgevoel van. Aan het einde van het rondje rondom de crossbaan kwamen we uit bij ‘het colosseum’. Hier stond niemand minder dan Danny Panadero de boel aan elkaar te praten, heerlijk!
Het was de beurt aan de ‘calimero’ klasse. Opeens kwamen er kinderen voorbij gecrosst op kleinere versies van de crossmotors die we eerder zagen. Echt leip om te zien hoe lomp die kleine mannekes er zo in gaan. Na de kleinere was het de beurt aan de ‘grote’ jongens met de 150cc. Dit gaan er nog stukken lomper aan toe dan die ‘kleintjes’. Met sprongen over de bulten die er lagen en scheuren door de bochten. Mocht je ooit naar Zwarte Cross gaan, vergeet de muziek en ga naar de crossbaan.
Ontspanning
Na zoveel gassen in ons gezicht waren we even toe aan wat ontspanning. Daar had de organisatie dit jaar iets nieuws op verzonnen werd ons verteld. Er was een klein meertje met een strand, waar je heerlijk kan ontspannen. Hier hebben we wat gegeten genoten van een heerlijk speciaalbiertje. Een van ons vond het zó ontspannend dat hij zelfs een duik heeft gemaakt in het water.
Muziek
Nadat hij was opgedroogd was het dan eindelijk tijd voor wat muziek. We liepen weer een rondje op het grote terrein. Uiteindelijk kwamen we uit bij de ‘Dansvloer’. Hier begon Druiprek net aan hun setje. Ik had deze heren in 2019 al gezien tijdens de Popronde, maar wat een bizarre gasten zijn dit. Ondanks wat foutjes tijdens de set, hebben wij heerlijk staan genieten van hun muziek. Na Druiprek was het de beurt aan Dr.Lektroluv. Een groene man strak in pak kwam het podium opgelopen en draaide een ziek leipe set. De bass drong lekker door ons heen tijdens zijn uurtje. Na Dr.Lektroluv was het voor helaas alweer tijd om te trein naar Den Bosch te pakken. Teleurgesteld dat we zo vroeg weg moesten, maar voldaan liepen we het terrein af en hebben heel de treinrit naar huis nog genoten van alles dat we hebben gezien.
Het imago van Zwarte Cross als ‘boerenfestival’ is er zeker wel, maar niet zo als de ‘media’ het beschrijft. Ja, er lopen kerels zonder shirt en op klompen. Maar vooral het imago ‘gezelligheid en iedereen kan doen en laten wat ie wilt’ past beter bij Zwarte Cross. Zeker een aanrader om heen te gaan. Wij gaan volgend jaar in ieder geval langer dan één dag.
Zaterdag (Robin)
De Zwarte Cross is een begrip. Waar het festival in 1997 nog ongeveer 1000 bezoekers ontving, is Zwarte Cross inmiddels uitgegroeid naar het grootste betaalde festival van Nederland. Maar, Zwarte Cross is geen standaard festival. Het is een 4-daagse beleving met een duidelijke connectie met De Achterhoek en motorcross. En dat merk je!
Zwarte Cross is gezellig, Zwarte Cross is gemoedelijk, Zwarte Cross is groot!
Op het festivalterrein is voor iedereen iets te vinden. De motorcross, de theaterweide en een heel assortiment aan podia. Niemand hoeft zich te vervelen en niemand zal zich vervelen.
Met een mooie prijs voor een muntje (slechts €2,80) is het druk bij het uitgebreide assortiment aan eten, de merchandise en niet te vergeten… Bij de bar. Dat het druk was, betekende niet dat je lang moest wachten. Dat de Zwarte Cross ervaring heeft met héél veel bezoekers, blijkt uit de hoeveelheid Crew die klaar staat om je te voorzien van het gewenste hapje en drankje. Nergens lang hoeven te wachten is fijn op een festival waar zóveel te doen is. Al die bespaarde tijd kun je besteden aan het genieten van al het moois op het terrein.
Helaas was ik alleen de zaterdag dit jaar aanwezig. De berichten rondom de Zwarte Cross op de overige dagen heb ik op de voet gevolgd en Zwarte Cross kende dit jaar enkele hoogtepunten.
Welkom thuus!
Uiteraard het allermooiste hoogtepunt was, dat de Zwarte Cross eindelijk weer mogelijk was. Twee edities moesten uitgesteld worden en daarmee ook het afscheid van de officieuze festivaldirectrice. Tante Rikie! Iedereen die aan de Zwarte Cross denkt, denkt aan Tante Rikie. Voor haar 70ste verjaardag had ze al aangekondigd dat ze zou aftreden. Nu inmiddels op de fijne leeftijd van 72 jaar is haar moment gekomen. Op de eerste dag van de Zwarte Cross, donderdag, was er een heus Tante Rikies Uitzwaai Gala. Het hele weekend stond in het teken van dit afscheid en op zondag kon iedereen afscheid nemen van Tante Rikie met een defilé.
Waar het feestje van het jaar de Zwarte Cross is…
Als echte ‘Achterhoekers’ konden ze deze zaterdag natuurlijk niet ontbreken. Het voelt alsof ze al jaren onderdeel zijn van het Nederlandse muzieklandschap, maar eigenlijk zijn ze nog maar een paar jaar geleden echt doorgebroken. We hebben het dan natuurlijk over Suzan & Freek!
Het duo, dat ook in het ‘echte leven’ een duo vormt, brengt vrolijke en fijne Nederlandse Pop-muziek. Met een regelmatige verwijzing naar hun roots is het dan ook niet vreemd dat ze op Zwarte Cross staan. Als “De Overkant” aan de beurt is, komt niemand minder dan Snelle ook het podium op. Een ode aan “De Achterhoek” met een toepasselijke tekst. “Waar het feestje van het jaar de Zwarte Cross is”… En hoe! Na een klein technisch probleempje, is het nu echt tijd voor Hendrik Jan Bökkers. Met zijn band “BöKKERS” brengt hij in het Sallands dialect een fijne set dat veel bezoekers van Zwarte Cross aanspreekt. Ook als je het dialect niet spreekt, zing je mee. Dat is machtig mooi toch?
Watskeburt?!
Het klinkt soms bijna als een dialect, maar het is vaak het creatieve woordenspel van De Jeugd Van Tegenwoordig. Met hits als “Watsekeburt?!”, “Hollereer” en “Get Spanish” gaat het publiek los. Daarmee laat de Zwarte Cross zien dat ze niet gaan voor één muziekstijl, maar een breed publiek aanspreekt. We staan in de zon, maar we willen ook naar de maan. Ze stond al even in de coulisse, maar bij de eerste noten van het splinternieuwe nummer “Naar de maan”, mocht ook MAAN voor deze live-primeur het publiek van Zwarte Cross vermaken. Energiek, creatief en muzikaal. De Jeugd van Tegenwoordig maakt het allemaal waar!
KREZIP
Één van de meest energieke en constante bands van Nederland, KREZIP! Met Jacqueline Govaerts als zangeres heeft de formatie héél veel festivals bezocht. Dat merk je aan alles. Zonder enige belemmering op het podium, vocaal en muzikaal foutloos en in staat om het hele publiek mee te laten doen. Met oude bekende, maar ook recente hits als “All Unsaid”, “Seventeen”, “Lost Without You” en als klap op de vuurpijl “I Would Stay”. Bij dat laatste nummer nam het publiek het over en zong het nummer uit volle borst mee. Het was bijna een ode aan KREZIP en hun staat van dienst. Het deed KREZIP zichtbaar goed dat na zoveel jaar het publiek nog zo enthousiast is.
Aan alles komt een einde
Zo ook aan deze dag van Zwarte Cross. Maar niet alleen aan deze dag. Zoals gezegd ook aan het tijdperk Tante Rikie, maar ook KENSINGTON neemt dit jaar in de huidige formatie afscheid. Als afsluiting van deze zaterdag stond KENSINGTON op het programma. De zanger, Eloi Youssef, neemt afscheid na vele successen en creatief is het rond. Het één na laatste festival in Nederland. Muzikaal niks mis met KENSINGTON, maar de passie, het vuur, de interactie… Het is minder dan we gewend waren. Het vuurwerk onderling en het vuurwerk op het podium wordt opgevangen door letterlijk vuurwerk, shooters en vlammen.
We nemen afscheid van deze warme, zonnige en mooie zaterdag van Zwarte Cross 2022. In oktober gaan we nog even genieten van de documentaire die dan zijn premiere beleeft in de bioscoop, in november gaan we weer kaartjes kopen en op 20 tot en met 23 juli 2023 staan we weer op Zwarte Cross! Ik kan niet wachten en kijk er gigantisch naar uit. Jullie ook?
26 juli 2022