Report: Zwarte Cross (vrijdag) 2018

Report: Zwarte Cross (vrijdag) 2018

Om een uur of half 11 zijn we in de trein gestapt richting de Zwarte Cross. Eigenlijk wilden we wat eerder gaan maar omdat ik me die dag ervoor niet in kon houden tijdens de barbecue kwam ik wat moeilijk uit bed deze ochtend.  Het zou deze dag behoorlijk warm worden. Ik besloot even goed na te denken over wat ik aan ging trekken maar met nog een paar minuten op de klok toch maar op de fiets gesprongen. Ik moest nog even wat te drinken halen voor onderweg en was  nog net op tijd om bij de supermarkt een sixpackje bier te kunnen halen. Op het station stond mijn mede Zwarte Cross-ganger al op me te wachten. Na een paar minuten in de trein met nog een lange weg voor ons besloten we maar de eerste blikken bier te openen. Je bent immers onderweg naar de Zwarte Cross en de klok sloeg ook al 11:11, dan is het wel tijd voor een pilske. Toen ik de tickets opende zag ik tot mijn schrik dat je deze écht moest uit printen. Goed voorbereid als ik was (één sixpack bier onder de arm richting het station) had ik dat natuurlijk niet even van te voren gecontroleerd. Er brak lichte paniek toe want waar kan je tegenwoordig je tickets niet van je telefoon laten scannen? Maar een berichtje naar het Social Media team van de Zwarte Cross was meer dan genoeg om de spanning weg te nemen. Ze zouden het voor deze keer door de vingers zien. Alles. Komt. Goed.

Vlak voor de ingang had Robin nog 1 blik bier over. Onder het mom van weggooien is ook zonde besloten we deze weg te geven aan een willekeurige voorbijganger. “Hee! Wil jij een biertje?” sprak ik het eerste meisje aan. “Ja ik mag die niet mee naar binnen nemen denk ik.” Ik zag in haar ogen dat ze dorst had waarop ik dus antwoordde dat ze deze maar gewoon even moest atten. “Oh ja da’s goed” en zonder aarzelen maakte ze het blik open en verdween het bier als sneeuw voor de zon. Welkom in de Achterhoek. Hier gaan we een mooie dag beleven.

Eenmaal binnen gekomen gingen we opzoek naar de muntenkassa. Ik had geen boekje gekregen bij binnenkomst dus kon ik zo snel ook niet even op de plattegrond kijken. Gelukkig kwamen we Niels de Wiskundeleraar tegen. We vertelden hem dat we hier voor het eerst waren en hij zou wel even vertellen wat we die dag absoluut niet mochten missen. Met ontbloot bovenlijf vol met verf zat hij druk in zijn programmaboekje te bladeren. “De Mainstage is dus echt niks hee, daar moet je echt niet komen… Nee het is allemaal te doen in de Mega Tent”, was een van de vele tips die hij ons gaf… Ik vroeg hem of er ook leerlingen van hem waren. “Haha ja, maar als ik ze tegen kom zeg ik gewoon: Melissa oprotten nou, zorg eerst maar eens dat je voldoendes gaat halen!”

Nadat we onze munten in de pocket hadden en een koude klets in de hand besloten we eerst maar eens een rondje langs de crossbanen te doen. Een vriend van Robin moest rijden dus zijn we na een korte ronde langs alle banen bij de Nozem Dome beland. Met een tribune aan beide kanten die goed volgepakt stonden was het daar een dolle boel. Tussen de races door kwam er een band spelen die onder leiding van een ‘MC’ het publiek opzweepte. Zanger Kafke, Guus Meeuwis, etc kwamen allemaal voorbij met volgend: “Pinten pakken, pinten pakken, HEY HEY HEY!” Een goed idee dacht ik en ik ging op zoek naar de dichtstbijzijnde bar, tot dat ik struikelde over iets wat een bakfiets leek. Misschien zag ik het niet goed door al het stof dat deed opwaaien van voorbijgaande motoren maar toen ik even in mijn ogen wreef zag ik dat het een mobiele bar was. Op de Zwarte Cross hoef je dus niet naar het bier toe, het bier wordt namelijk naar jou gebracht. Wat wil je nog meer? Ik bestelde een bier en een cola. “Van Tante Rikie moet ik minimaal twee bier tappen, bier drink je namelijk altijd in gezelschap”, was het antwoord van de mobiele barman. Waarop volgde dat ik met twee bier terug ging. Geen betere raad dan voorraad denk ik altijd maar.

We vervolgden onze weg over het terrein en zijn wat rond gaan lopen. Uiteindelijk belandden we bij het Tweetakt Terras/Nozem Chill Area, een terras vol met etenstentjes en foodtrucks waar je onmiddellijk honger kreeg omdat het allemaal heel lekker rook. Hier vonden verschillende verrassing optredens plaats maar helaas hebben we hier niet op kunnen wachten. We waren inmiddels aan het verbranden dus onze volgende stop was de Uncercover Tent. Wat ze heel tof doen bij de Zwarte Cross is het aankleden van de tenten. Bordjes met “Het lijkt er toch op?!” en “Hoe zit het nu precies met de Buma rechten?” toveren bij mij wel een glimlach op mijn gezicht. Ook hadden ze drumstellen uit elkaar gehaald om boven in de tent vast te maken met verlichting er in. De Discotent mocht er ook wezen. Een grote ronddraaiende discobal in het midden van de tent met daarop de DJ. Ik zag een aantal gasten uit hun dak gaan met hun shirt uit en besloot even met hun mee te doen. Zodra ik mijn shirt uit had en mijn handen in de lucht kreeg ik meteen een pilske aangeboden. Van deze sfeer hou ik wel. Het was alleen best warm in de tent dus gingen we er weer uit om even wat schaduw op te zoeken. We kwamen uit bij The Noaberhood waar Sef bezig was met zijn optreden. Deze area deed mij een beetje denken aan de X-Ray van Lowlands. Een kleine hangar-achtige area die goed los ging. Ook kon je hier prima in de schaduw staan zonder de hitte van een grote tent. Bordjes als aankleding met er op “Swag-begaafd” brachten weer wat beleving mee met een knipoog.

We moesten door naar Kraantje Pappie op het hoofdpodium. Ook al had onze vriend Niels de Wiskundeleraar ons verteld dit te ontwijken, toch wilde Robin hier graag naar toe. Hoewel het hartstikke druk was heb je echt niet lang hoeven te wachten bij de bar voor je bier. Iets wat ik zelf altijd wel belangrijk vind. Dit was overigens nergens op het festival. Na Kraantje Pappie moesten we helaas gaan om onze laatste trein te halen. We moesten namelijk weer 2,5 uur terug richting Breda.

Conclusie
De Zwarte Cross had bij mij het vooroordeel dat het een groot boeren-festival was waarbij iedereen heel de dag apelazerus rond liep en met niemand een fatsoenlijk woord te wisselen zou zijn. Er waren zeker boeren maar iedereen was hartstikke vriendelijk. Hier en daar liep er natuurlijk een jochie dat niet meer op zijn benen kon staan maar dat is ons allemaal wel overkomen. Daarnaast heeft de organisatie ook alles goed op een rijtje. Heel het festival was uiterst strak georganiseerd. Van het contact op Social Media tot het verschaffen van meer dan genoeg bars, bier dat zelfs naar je toe komt en de decoratie. Ik ben er volgend jaar voor een weekend!

PS. Trek geen witte kleren aan naar de Zwarte Cross.

zw-2018

18 juli 2018

Volg ons op Instagram en Facebook voor meer festival nieuws.
Laat hieronder een reactie achter