Report: Awakenings Summer Festival 2023

Awakenings Summer Festival; Vrijdag door Cas Beuting

Awakenings Summer Festival 2023. Het zou een heet weekend worden. Zonnetje op je porem dus. Een goed dansbaar outfitje aan en even die kuitjes insmeren. De weersvoorspellingen logen er niet om: tegen de 30 graden (!) Nog maar even doorwerken en deze keer de vrijdagmiddagborrel overslaan om op tijd aan te komen. Het festival zou deze dag slechts tot één uur duren.

Midden in de spits, rond vijf uur, reden wij richting het festivalterrein. De heenweg verliep vlekkeloos. Ondanks het feit dat we midden in de spits richting het festivalterrein reden, was er geen sprake van file die roet in het eten gooide. Op het moment dat we de auto uitstapten, hoorden wij diverse nationaliteiten. Wat een internationaal festijn. En dat in het pittoreske Hilvarenbeek denk je dan. Omringt door de tijgers, leeuwen en olifanten van de Beekse Bergen. Wie had gedacht dat Hilvarenbeek een gedoodverfde locatie had voor deze ultieme rave.

Bij aankomst was vooral de hitte voelbaar. Het leek een déjà vu van Best Kept Secret. Wat een prachtlocatie dit. De hitte van het prachtige strand en bosgebied wordt gecompenseerd door de frisheid van het uitgestrekte water waar je bij elke stage aan herinnerd wordt.

De DJ’s hadden met het warme weer geen genade. Je verwacht artiesten die de tent afbreken. Niets was minder waar. We begonnen de dag sterk. Na het prachtige uitgestrekte terrein verkend te hebben, hebben we een kijkje genomen bij de Y-stage. Hier hadden de jongens van Joyhauser de eer om het binnen wandelende publiek welkom te heten. Je zou een rustig welkom verwachten maar Joyhauser speelde beukers met herkenbare melodieën die je op de terugweg naar huis nog steeds tot ergernis van je vrienden mee kon neuriën.

Misschien was dit een te sterk binnenkomen, het was tijd om even de rust terug te vinden en opnieuw het terrein te verkennen. Tussen de bomen door en langs het water kwamen we aan bij de collosale V-stage. Compleet uitgestrekt over de bandbreedte van het terrein, maakte het immense houten bouwwerk indruk op iedereen. Mind Against kreeg de eer om hier het publiek mee te nemen in hun diepgaande synths en zweverige beats. Het voelde na Joyhauser bijna een moment voor bezinning, bijkomen van de werkweek.

Terug bij de Y-stage draaide ANNA de sterren van de hemel. Ze nam het publiek mee in haar flitsende set en haar aanstekelijke moves. FJAAK mocht het stokje overnemen. Ze brachten een andere vibe. Twee mannen met een hip kleurrijk T-shirt kwamen het podium op. Ze namen met hun Berlijnse klasse het publiek mee in hun passie voor techno. De chemie spatte er werkelijk vanaf.

Ondanks het feit dat op de vrijdag slechts 4 van de 9 stages geopend waren, kende het festival een grote diversiteit aan artiesten met allen hun eigen stijl en kwaliteiten. Op deze manier voelde het festival ultiem grootschalig. Voor de ervaren én onervaren raver was de mogelijkheid er om op diverse plekken een dansje te wagen en telkens een nieuwe vibe op te zoeken. De sfeer was optimaal. Het was te zien dat iedereen kwam naar Awakenings om compleet uit hun dak te gaan.

Mijn telefoon had het inmiddels begeven. Ik was blij om weer opgehaald te worden. Halsoverkop heb ik nog een powerbank weten te scoren om het thuisfront te informeren over het feit dat ik wel weer naar huis wilde komen. Op de terugweg in de lange rij van de Mc Drive had ik de tijd om de avond op mij in te laten werken terwijl Ben Böhmer nog door mijn hoofd suisde. Ik had met de vrijdag het idee dat ik slechts het topje van de ijsberg heb mogen ervaren. Wat een avond.

Awakenings Summer Festival; Zaterdag door Burak Arli

Het is voor mij persoonlijk het festival van het jaar. Vorig jaar was ik er ook bij, en net als dit jaar vindt het festival voor de tweede keer op rij plaats in het prachtige Hilvarenbeek, bij Beekse Bergen. Ik bezoek gedurende het jaar verschillende feesten en festivals waar ik geen hoge verwachtingen bij heb, maar Awakenings is een festival waar ik stiekem altijd naar uitkijk. Gelukkig heeft het festival me nog nooit teleurgesteld, dus ik was opnieuw enthousiast om het mee te maken. Net als vorig jaar strekt het festival zich uit over drie dagen, van vrijdag tot en met zondag. Talloze mensen uit de hele wereld hebben voornamelijk een weekendticket en verblijven op de camping van Awakenings.

We zijn op tijd vertrokken en werden gelukkig met de auto afgezet. Voor degenen die met het openbaar vervoer reisden, was er de mogelijkheid om de pendelbus vanaf Tilburg Centraal te nemen. Op de snelweg waren de aanwijzingen voor de Kiss en Ride duidelijk aangegeven. Eenmaal aangekomen, stonden we nog even in de file vlak bij de plek waar we werden afgezet. Helaas miste ik hierdoor de kick-off lunch en de persrondleiding met het Awakenings-team, wat ik heel jammer vond. Hopelijk kan ik er volgend jaar wel bij zijn!

Met dat gezegd te hebben, liepen we richting het festivalterrein. Bij aankomst werden de tickets zoals gebruikelijk gescand, en werd alles netjes gecontroleerd voordat we binnen enkele minuten toegang kregen. Nadat we binnen waren, haalden we eerst wat munten en regelden we kluisjes. Aangezien we allemaal tassen met extra kleding bij ons hadden vanwege de hitte. Net als elk jaar verkenden we met onze groep het festivalterrein door een ronde te lopen en een idee te krijgen van waar elke stage zich bevond. Er was een hoofdweg die het gemakkelijk maakte om elkaar te vinden als we elkaar kwijt zouden raken.

Vergeleken met vorig jaar was er weinig veranderd wat betreft de indeling van de stages. Wel viel het me op dat er een grote stage ontbrak, die vorig jaar tegen de ‘W’-stage aan stond. Misschien was dit een bewuste keuze, omdat er vorig jaar maar weinig mensen op die stage leken te zijn. De twee hoofdpodia, ‘W’ en ‘V’, waren weer prachtig opgebouwd. ‘V’ had een vergelijkbare vorm als vorig jaar, maar met meer kleur. ‘W’ daarentegen had een compleet nieuwe uitstraling, met een adembenemend ontwerp dat vooral ’s avonds goed tot zijn recht kwam. De overige stages waren naar mijn mening vrijwel hetzelfde, wat absoluut niet hinderlijk was.

Een ander opvallend aspect dit jaar, waarvan ik niet zeker wist of het er vorig jaar ook was, was de “Low-Stimulus Space and Care Room”. Dit was een rustgevende ruimte, waar medewerkers van Handicap NL klaarstonden om te helpen. De ruimte bestond uit individuele zitplaatsen, uitgerust met een mooie televisie en hoofdtelefoons met noise-canceling. Ik besloot het een keer te proberen, en het was echt ontzettend rustgevend, vooral voor degenen die tijdens zo’n festival even behoefte hadden aan wat prikkelarme tijd.

Eten was een volgende prioriteit, aangezien ik ’s ochtends nog niets had gegeten. Awakenings bood verschillende eetgelegenheden verspreid over het festivalterrein en de camping. Van friet en pizza tot kebab en springrolls, de keuze was zeker niet beperkt. Een van de opmerkelijke dingen dit jaar was dat Awakenings een volledig vegetarisch menu aanbood, met als doel bij te dragen aan het verminderen van klimaatverandering. Hoewel ik zelf geen veganist ben, besloot ik me te laten verrassen. Ik had wat keuzestress, maar uiteindelijk koos ik voor een broodje kroket. En dat beviel me uitstekend, zo goed zelfs dat ik er uiteindelijk nog een heb gehaald!

Na het eten was het tijd om wat te drinken en vervolgens volop te genieten. We begaven ons eerst naar stage H, gelegen in de bossen. Gezien de hitte besloten we wat schaduw op te zoeken. Dit beviel erg goed met het tech-house setje van Nelly. Vervolgens brachten we een bezoek aan de bekende stage D, ook wel bekend als “The Dome”. Deze stage had wat weg van de Gashouder, waar Awakenings ook veel evenementen organiseert. Hier draaide De Sluwe Vos zijn set, met zoals altijd, zijn unieke elementen. Ik heb Sluwe al regelmatig zien draaien, dus ik wist wat ik kon verwachten, en hij stelde ons opnieuw niet teleur. Op hetzelfde moment draaide Klangkuenstler op stage Y. Als fan van harde techno kon ik dit natuurlijk niet missen. Onze groep splitste zich op, omdat niet iedereen van dezelfde muziek hield, maar dat was natuurlijk geen ramp. Wat ik vooral mooi vond, was dat Klangkuenstler een wat hardere stijl draaide die terugging naar een jaar of twee geleden. Hiermee bedoel ik dat de harde technoscene tegenwoordig zo hard is dat het bijna op gelijke hoogte staat met andere harde muziekgenres. Veel dj’s gaan mee met de trend en ikzelf kan ook genieten van de hedendaagse harde techno. Maar toch vind ik het leuker als op een feest als Awakenings de wat oudere, hardere technosets worden gedraaid. Uiteraard werd het in de avond alleen maar harder!

Na de set van Klangkuenstler gingen we naar de mainstage (V). Daar stonden de legends die zo lang ik Awakenings ken al jaren draait voor ze: Pan-Pot. Het klonk zo lekker dat je de bass van top tot teen voelde en het sfeertje zat er lekker in bij de festival fans! Tot slot gaat iedereen naar haar of zijn favoriet om af te sluiten met onder andere Adam Beyer, Joris Voor, Nina Kraviz, 9×9 en alle andere dj’s die de andere stages mogen afsluiten.  Samen met de rest van de groep hebben wij afgesloten bij 9×9 in stage Y.

Bij binnenkomst van de tent kwam er een warme laag over je heen alsof je in de sauna terecht kwam. Het was even zweten en afzien in die hitten maar het was het 100% waard. Ze hebben heel de tent opgeblazen! Dit was voor mij (en voor meer mensen) toch wel de dikste set van heel Awakenings vandaag! Zoals ik al zei heeft Awakenings mij nog nooit teleurgesteld en weer was dit een geslaagd festival met mensen vanuit Mexico tot Australië hebben we tot het uiterste genoten! Als je echt een techno liefhebber bent, dan kun je dit feest jaarlijks niet missen. Als je eenmaal naar dit feest toe bent geweest dan wordt het zomerfestival van Awakenings gegarandeerd een vaste prik in jouw festivalkalender!

Tot volgend jaar!