Report : Down The Rabbit Hole 2023; mijn favoriete holletje

Na een jaar lang wachten mochten we eindelijk ons favoriete holletje weer opzoeken; Down The Rabbit Hole natuurlijk! Lekker op tijd met de trein en pendelbus (wat mega soepel ging) op naar het terrein. Gelukkig waren we vroeg en hadden we plekje dichtbij (dit is echt heel chill, vooral als je na een dag nog 2 kilometer naar  je tent moet lopen) en tussen de bomen (ook heel chill, dat je s’ ochtends niet je tent wordt uitgebrand). Maarja.. het was donderdag, dus het terrein was nog niet open. Wat ga je dan doen? Lekker een ‘paar’ pintemannentjes drinken 😉.

Lekker wakker worden (omdat ik stiekem toch wel mijn tent werd uitgebrand) en dan een ochtendduik nemen in het meer met een biertje in je hand. Beter kan je niet wakker worden als je dan op de achtergrond ook nog Froukje voorbij hoort komen op een platte kar.

Froukje zou ook spelen op de Hotot (mainstage). Daar wilden wij graag bij zijn, maar laat het nu zo zijn dat een vriend van me net zijn sleutelbeen (de 2^e keer al!) moest breken terwijl hij uit de hangmat viel. Gelukkig konden we onze grote vriend Maarten Delvordere van Warhaus nog wel zien. Lekkere relaxte show, maar we hadden hem al twee keer eerder gezien. Wellicht een beetje verwend..

Warhaus

Waar we ook al vaker zijn geweest, maar nooit tegenvallen, zijn de heren van Weval. Ze zijn gewoon goed en maken er een ziek optreden van. Er valt gewoon niks meer over deze mannen te zeggen. Ze weten wat ze doen en hoe ze het publiek moeten vermaken en raken.

Na wat weirde theater te hebben gezien bij de Bossa Nova gingen we de laatste uurtjes nog even naar Romy. Deze dame (de helft van The XX) draait té ziek. Jammer dat haar setje maar 1,5 uur was en het terrein dicht moest. Nog een klein biertje en een heerlijke koude pannenkoek op de camping en tijd om te slapen.

Weval

De volgende ochtend terug naar de Bossa Nova, want Bumble B. Boy stond op het punt om te beginnen. Met weer een compleet andere show dan dat we op Best Kept Secret van hem hebben  mogen zien. Onze bijenvriend had het geniale plan om een dansmarathon te geven. De winnaar zou beloont worden met €500,-. Een voor een kwamen er geweldige, en mindere, dansers het podium op. Maar u raadt het al; niemand bleek goed genoeg voor de befaamde prijzenpot.

Wie zin in een uur lang moshpitten, beuken en zweten heeft, moet zeker een keer langs de mannen van IDLES. Wat een mega bazen zijn dat! Vol  stond het bij de mainstage niet, maar de mensen die er waren gaven zich vol over aan de muziek van IDLES. Liters zweet konden worden opgevangen op de houten vlonders. Het had net geregend, maar hier kwam nog een extra bui bij.

IDLES

Dan gaan we naar het raarste en vaagste optreden van het festival. Ik moet zeggen dat ik Sleaford Mods enkel via Spotify had geluisterd en geen idee had hoe een liveshow er van hen uit ging zien. Conclusie: bijzonder, maar f*cking vet. Waar we verwacht hadden dat we een band zouden gaan zien, kwamen er enkel twee typisch Britse gasten het podium opgewandeld. Eén simpele microfoonstandaard en een computer en de show kon beginnen. De zanger Jason Williamson begon met praten (want zingen kan je het niet echt noemen) wanneer Andrew Fern op de start knop had geklikt. Andrew Fearn had verder niks meer te doen, dus ging hij tussendoor de show voorzien van danspasjes en het publiek volgde hem vrolijk. Jason Williamson daarentegen had het druk met glimlachen, zijn duim in z’n mond stoppen en een paar tikken op z’n eigen achterhoofd te geven. Ik kom er tijdens het schrijven achter dat het echt onmogelijk is om de show van Sleaford Mods duidelijk te beschrijven, maar vet was het zeker.

Verder heb ik zo veel artiesten en optredens gezien, dat het allemaal niet bij te houden is. Bovengenoemde optredens, zijn optredens die mij echt het best bij zijn gebleven. Puur hoe bizar of goed ze waren.

Teddy Widder

Daarnaast zijn er nog een aantal dingen die ook zekers benoem waardig zijn. In elk verslag van Lowlands of Down The Rabbit Hole lees je hoe lekker de worsten van Hans Worst zijn. Deze worsten worden door heel festivalland de wereld in geprezen. Daar sluit ik mij helemaal bij aan, wat  een goddelijke worsten heeft Hans. Daarnaast nog een gratis culinaire tip van mij voor op Down The Rabbit Hole: bij elke bar zijn Texels Skuumkoppe te bestellen. Een ‘groot’ biertje (0,35 ml) voor ‘maar’ 2 muntjes. Bijna terras prijzen zou je zeggen!

Voldaan kroop ik op de laatste avond mijn eigen Down The Rabbit Holletje weer in en begon mijn heerlijke droom over een fantastisch weekend.