Report: Milkshake Festival 2017

Zaterdag 29 juli
De weersvoorspellingen waren slecht, maar daar was op het terrein van Milkshake Festival niks van te merken. Mannen, vrouwen en alles daartussenin of daarbuiten waren uitgedost in de meest extravagante verschijningen. Deze keer niet verkleed als een vagina of aarsroosje zoals het voorgaande jaar, maar een en al glitter & glamour, glamour, glamour. Het ene moment waan je je in oosterse sferen door een karavaan aan mysterieuze mannen die je passeert, het andere moment word je omringd door de hysterie van prachtige dragqueens die door megafoons een pornofilm aan het nasynchroniseren zijn. Niet alleen de performers zien er geweldig uit, het merendeel van de festivalgangers heeft ook haar best gedaan, waardoor je soms bijna het onderscheid niet meer kan maken. Dit is precies wat Milkshake zo bijzonder maakt: het gaat hier niet om onderscheid, maar om inclusiviteit.

Deze inclusiviteit komt ook terug in de line-up. Geen all-techno of house, waar je overigens redelijk terecht kunt op stages als ‘Now&Wow’ en ‘Less drama more techno,’ maar ook het welbekende ‘Vieze Poezendek’ waar het hele hip-hop spectrum de revue passeert. Wanneer het rond etenstijd onophoudelijk begint te regenen lijkt het even de sfeer te verpesten, maar als er bij de bar gratis poncho’s worden uitgedeeld in alle kleuren van de regenboog is iedereen weer blij.

Ook is dit een goed moment om te kijken wat het festivalterrein nog meer te bieden heeft. Zo heeft Bear Necessity een bear-village gebouwd waar je met beren kan knuffelen en staat er een enorme baarmoeder waar je door een glijbaan heen naar buiten kan glijden. Wanneer je de deur open trekt van een zwart beschilderde dixie ontdek je dat dit een poort is naar een ‘secret-stage’ waar mensen in een intieme setting alles behalve ‘stiekem’ uit hun dak gaan. Vanaf het eerste moment op het festivalterrein waan je je op een heuse ontdekkingsreis.

Waar levert Milkshake op in? Dat heb ik nog niet kunnen ontdekken.

Zondag 30 juli
Als trouwe bezoeker van Milkshake Festival tijdens de voorbijgaande jaren, valt het verschil met de eerste edities niet te negeren. Het grote publiek heeft zijn weg naar het vrijzinnige festival gevonden. Waar de focus eerdere jaren meer lag op een festival voor de queer community, is het nu een vrijplaats geworden voor iedereen die afwijkt van de norm. Of zich in ieder geval comfortabel voelt in een omgeving die zich weigert te conformeren.

Waar de eerste dag van het festival vooral onder geregend werd, scheen de zon een dag later onverminderd. Dat droeg zeker bij aan de uitgelaten sfeer op het terrein en het algehele festivalgevoel. Hoewel er nog steeds heel wat randanimatie op het festival te vinden was, was het in vergelijking met vorige jaren wel flink uitgedund. Het viel niet echt op omdat het aanwezige publiek de animatie simpelweg zelf verzorgde. Kleurrijke bezoekers met een vrolijk schreeuwende uitstraling liep je elke vijf minuten wel tegen het lijf.

Milkshake Festival voelde deze editie als een bonte verzameling van heel verschillende types personen die opgewekt samenkwamen om hun anders-zijn te vieren. Dat resulteerde in een open sfeer, waar niemand een praatje of dansje samen schroomde. Aanvankelijk vond ik het een beetje jammer dat de gay-identiteit van het festival plaats begint te ruimen naarmate de jaren vorderen, maar het deed in het allerminst af aan de open en inclusieve sfeer waar Milkshake bekend om staat. Wederom was het een waardige editie die een mooie start van de Pride week in Amsterdam inluidde.